စာေရးသူတုိ႕သည္ ဘုရားေက်ာင္းေတာ္ကုိ၀င္ေရာက္ဖူးေျမာ္ခဲ့သည္။ထုိအခုိက္ ဘုန္းႀကီးက ဆက္လက္ရွင္းျပသည္။ဘုရားေက်ာင္းေတာ္သည္ မဟာပရိနိဗၺာနေစတီေတာ္၏ေဘး၌တည္ရွိသည္။
ရုပ္ပြားေတာ္မွာေျခဖ၀ါးမွဦးေသွ်ာင္ေတာ္အထိေပ၁၀ရွိသည္။ေျမာက္ဘက္သုိ႕ ဦးေခါင္းေတာ္ျပဳ၍ အေနာက္ဘက္သုိ႕ မ်က္ႏွာမူကာ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူပုံျဖစ္သည္။
ပခုံးေတာ္၅-ေပ၆လက္မရွိျပီးေညာင္ေစာင္းေတာ္မွာ၂၃ေပ၉လက္မရွိသည္။ရုပ္ပြားေတာ္ကုိရြံ႕ကုိမီးဖုတ္ကာ
ထုလုပ္ထားေသာပုံျဖစ္သည္။
၁၈၃၃-ခုႏွစ္ကရုပ္ပြားေတာ္ကုိတစ္ပုိင္းတစ္စစီေတြ႕ရွိရသျဖင့္ျပန္လည္၍ဆက္စပ္မြမ္းမံထားျပီးေညာင္ေစာင္းေတာ၌
ေဆးဆရာဇီ၀ကပုံ၊အာနႏၵာပုံ၊သုဘဒၵရဟန္းပုံတုိ႕ကုိထုလုပ္ထားသည္။
ဤရုပ္ပြားေတာ္ကုိ မထုရာျပည္သားဒိနဆုိသူက ထုလုပ္သည္ဟုသိရသည္။
အကၡရာႏွင့္စာေရးသားဟန္အရေအဒီ၅ရာစုကျဖစ္သည္ဟုယူဆရသည္။ထုိရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးအား
မဏိေတာ္ဘက္ဖူးျမင္ပါက ၿပဳံးေနသည့္ဟန္၊ေျခရင္းဘက္မွဖူးျမင္ပါကေ၀ဒနာကုိသည္းခံရႈမွတ္ေနသည့္ဟန္ႏွင့္
မ်က္ႏွာေတာ္တည့္တည့္ဖူးပါက က်ိန္းစက္ေနသည့္ဟန္(၃)မ်ဳိး ဖူးျမင္သည္ဟုဆုိပါသည္။
စာေရးသူတုိ႕လည္းဘုန္းၾကီးရွင္းျပသည့္အတုိင္းဖူးျမင္ခဲ့ရသည္။ေျခေတာ္ကုိဦးခုိက္ျပီးအၾကိမ္ၾကိမ္ ဖူးေမွ်ာ္လုိ႕မ၀ပါ။
စာေရးသူတုိ႕သည္ ေက်ာင္းေတာ္ရာတြင္ (၁)နာရီခန္႕ ဘုရားရွိခုိး၊ေမတၱာဘာ၀နာပြား၍တရားအားထုတ္ၾကသည္။
ဖူးေျမာ္ေနသည့္အခုိက္ ရင္ထဲတြင္
၀မ္းနည္းမႈမ်ဳိးစုံ ရင္ႏွစ္စုံကုိထိခုိက္ေစေတာ့သည္။မ်က္ရည္ဥေတြပုလဲလုံးေဖြးေဖြးႏွယ္ အလုိလုိစီးဆင္းေနမိသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္သြားသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း(၂၅၀၀)ေက်ာ္ခဲ့ေပျပီ...။
ျမတ္ဗုဒၶ ပရိနိဗၺာန္မျပဳမီ ေနာက္ဆုံးမွာၾကားခဲ့သည့္ၾသ၀ါဒစကားကုိ သတိရ၍ ႏွလုံးသြင္းမိေတာ့သည္။
ဟႏၵဒါနိ ဘိကၡေ၀ အာမႏၱယာမိေ၀ါ
၀ယဓမၼာ သခၤါ၊အပၸမာေဒန သမၸေဒထ။
ခ်စ္သားခ်စ္သမီးတုိ႕ ယခုအခါ ေနာက္ဆုံးၾသ၀ါဒကုိမွာထားခဲ့ဦးမည္။
ကံစိတ္ဥတုအာဟာရတည္းဟူေသာ သခၤါရတရားတုိ႕သည္ ျဖစ္ျပီးလွ်င္ပ်က္ကုန္၏။
ထုိ႕ေၾကာင့္ ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာတရားတုိ႕ကုိမေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ေနရစ္ခဲ့ၾကဟု မွာၾကားျပီးပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူခဲ့သည့္ပုံရိပ္ကုိ ထင္ျမင္လာေသာအခါ
တားမရေသာမ်က္ရည္စီးေၾကာင္းက မ်က္ႏွာျပင္မွာေနရာယူေတာ့သည္။
ရင္ထဲမွာ၀မ္းနည္းမိသည္။ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္သြားတဲ့အခိ်န္မွာ ေသာတာပန္းရဟန္း သကဒါရဟန္း ႏွင့္ဒကာ၊ဒကာမတုိ႕၏ ငုိေၾကြးသံကဘ၀လွ်ံေအာင္ျဖစ္ခဲ့သည္။
ပုထုဇဥ္တုိ႕မွာ ငုိေၾကြး၍ေမ့လုေျမာ၊သတိလြတ္သည့္အထိ ျဖစ္ခဲ့သည္။
ေမြးဖြားျခင္းေနာက္ကြယ္မွာ ေသျခင္းတရားပါလာျပီးသားဟု သံေ၀ဂပြားမိေလသည္။
No comments:
Post a Comment