ဘုရားအားရွိခုိးပါ၏

နေမာတႆဘဂ၀ေတာအရဟေတာသမၼာသမၺဳဒၶႆ။Namo Tassa Bagavato Arahato Samma sambuddhassa.Namo Tassa Bagavato Arahato Samma sambuddhassa.နေမာတႆဘဂ၀ေတာအရဟေတာသမၼာသမၺဳဒၶႆ။

Saturday, July 30, 2011

ကုသုိလ္ပန္းကုံး သီကုံးပန္ဆင္(၁၆)

၁၇။ ေကာဓ၀ဂၢ Chapter 17

Chapter 17

၂၂၁။ ေကာဓံ ဇေဟ ၀ိပၸဇေဟယ် မာနံ၊ သံေယာဇနံ သဗၺမတိကၠေမယ်။
တံ နာမ႐ူပသၼိမသဇၨမာနံ၊ အကိဥၥနံ နာႏုပတႏၲိ ဒုကၡာ။

၂၂၁။ အမ်က္ေဒါသကို စြန္႔ရာ၏၊ မာနကို ပယ္ရာ၏၊ သံေယာဇဥ္မွန္သမွ်ကို ေက်ာ္လြန္ရာ၏၊ နာမ္႐ုပ္၌ မၿငိတြယ္ မေၾကာင့္ၾကသူထံသို႔ ဆင္းရဲဒုကၡတို႔သည္ မက်ေရာက္ကုန္။

221. Put away anger, abandon pride and overcome bondage. Whoever clings not to the constituents of existence (Nama-rupa, mind and matter) and to nothing whatsoever, sufferings never befall him.

၂၂၂။ ေယာ ေ၀ ဥပၸတိတံ ေကာဓံ၊ ရထံ ဘႏၲံ၀ ၀ါရေယ။
တမဟံ သာရထႎ ျဗဴမိ၊ ရသၼိဂၢါေဟာ ဣတေရာ ဇေနာ။

၂၂၂။ လိမၼာေသာရထားထိန္းသည္ လ်င္ျမန္စြာေျပးသြားေသာရထားကို လမ္းမလြဲေအာင္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ႏုိင္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အမ်က္ေဒါသကို စင္စစ္ တားျမစ္ႏုိင္သူကို လိမၼာေသာ ရထားထိန္းဟူ၍ ငါဆို၏၊ ဤမွတစ္ပါး ျပကေတ့ရထားထိန္းသည္ ရထားၾကိဳးကိုင္သာမည္၏။

222. One who controls rising anger as a chariot controls his carriage at full speed not going off the track, that one I call a true charioteer, others merely rein-holders.

၂၂၃။ အေကၠာေဓန ဇိေန ေကာဓံ၊ အသာဓံု သာဓုနာ ဇိေန။
ဇိေန ကဒရိယံ ဒါေနန၊ သေစၥနာလိက၀ါဒိနံ။

၂၂၃။ အမ်က္ထြက္ေသာသူကို ေမတၱာတရားျဖင့္ေအာင္ရာ၏၊ မေကာင္းေသာ သေဘာ႐ွိသူကို ေကာင္းေသာသေဘာျဖင့္ ေအာင္ရာ၏၊ ႏွေျမာ၀န္တိုေသာသူကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေအာင္ရာ၏၊ မဟုတ္မမွန္ ေျပာသူကို အဟုတ္အမွန္ ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ ေအာင္ရာ၏။

223. One would conquer anger by loving-kindness, one would conquer evil by good, one would conquer the mean by generosity, and one would conquer the man who speaks lies by truth.

၂၂၄။ သစၥံ ဘေဏ န ကုေဇၩယ်၊ ဒဇၨာ အပၸမၸိ ယာစိေတာ။
ဧေတဟိ တီဟိ ဌာေနဟိ၊ ဂေစၧ ေဒ၀ါန သႏၲိေက။

၂၂၄။ မွန္ေသာစကားကို ေျပာဆိုရာ၏၊ အမ်က္မထြက္ရာ၊ ေတာင္းလာသည္႐ွိေသာ္ အနည္းငယ္မွ်ကိုေသာ္လည္း ေပးလွဴရာ၏၊ ဤအေၾကာင္းသံုးပါးတို႔ျဖင့္ နတ္ျပည္သို႔ေရာက္ရ၏။

224. Let one tell the truth, let one not be angry, when asked, let one give, even be it a little. By these three factors, one would attain the world of gods (Deva).

၂၂၅။ အဟႎသကာ ေယ မုနေယာ၊ နိစၥံ ကာေယန သံ၀ုတာ။
ေတ ယႏၲိ အစၥဳတံ ဌာနံ၊ ယတၳ ဂႏ႖ာ န ေသာစေရ။

၂၂၅။ သူတစ္ပါးတို႔ကို မညႇဥ္းဆဲတတ္၊ ကာယဒြါရစသည္တို႔ျဖင့္ အျမဲေစာင့္စည္းတတ္ကုန္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္တို႔သည္ စိုးရိမ္ျခင္းကင္းရာ ေသျခင္းကင္းရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္အရပ္သို႔ ေရာက္ၾကရကုန္၏။

225. The Arahants who do no harm to others, who are always in control of the body, go to the immortal Nibbana, where once gone they sorrow no more.

၂၂၆။ သဒါ ဇာဂရမာနာနံ၊ အေဟာရတၱာႏုသိကၡိနံ။
နိဗၺာနံ အဓိမုတၱာနံ၊ အတၳံ ဂစၧႏၲိ အာသ၀ါ။

၂၂၆။ အခါခပ္သိမ္း ႏုိးၾကားထႂကြကုန္သည္ျဖစ္၍ ေန႔ညဥ့္ပတ္လံုး သိကၡာသံုးပါးကို က်င့္ၾကကုန္လ်က္ နိဗၺာန္သို႔ စိတ္ညြတ္ၾကသူတို႔အား အာသေ၀ါတရားတို႔ ခ်ဳပ္ျငိမ္းကြယ္ေပ်ာက္ၾကကုန္၏။

226. Those who are ever alert and watchful, who practice three discourses day and night with the intent upon Nibbana, their evil passions will come to an end.

၂၂၇။ ေပါရာဏေမတံ အတုလ၊ ေနတံ အဇၨတနာမိ၀။
နိႏၵႏၲိ တုဏွိမာသီနံ၊ နိႏၵႏၲိ ဗဟုဘာဏိနံ။
မိတဘာဏိမၸိ နိႏၵႏၲိ၊ နတၳိ ေလာေက အနိႏၵိေတာ။

၂၂၈။ န စာဟု န စ ဘ၀ိႆတိ၊ န ေစတရဟိ ၀ိဇၨတိ။
ဧကႏၲံ နိႏၵိေတာ ေပါေသာ၊ ဧကႏၲံ ၀ါ ပသံသိေတာ။

၂၂၉။ ယံ ေစ ၀ိညဴ ပသံသႏၲိ၊ အႏု၀ိစၥ သုေ၀ သုေ၀။
အစၧိဒၵ၀ုတၱႎ ေမဓာ၀ႎ၊ ပညာသီလသမာဟိတံ။

၂၃၀။ နိကၡံ ဇေမၺာနဒေႆ၀၊ ေကာ တံ နိႏၵိတုမရဟတိ။
ေဒ၀ါပိ နံ ပသံသႏၲိ၊ ျဗဟၼဳနာပိ ပသံသိေတာ။

၂၂၇။ အိုအတုလ ဤကဲ့ရဲ့ျခင္းသည္ ေ႐ွး႐ုိးစဥ္လာေပတည္း၊ ဤကဲ့ရဲ့ျခင္းသည္ ယခုမွျဖစ္သည္မဟုတ္၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနသူကိုလည္း ကဲ့ရဲ့ကုန္၏၊ မ်ားစြာေျပာေဟာေသာသူကိုလည္း ကဲ့ရဲ့ကုန္၏၊ ႏႈိင္းခ်ိန္၍ ေျပာေသာ သူကိုလည္း ကဲ့ရဲ့ကုန္၏၊ ေလာက၌ အကဲ့ရဲ့လြတ္ေသာသူမည္သည္ မ႐ွိေပ။

၂၂၈။ လံုး၀အကဲ့ရဲ့ခံရသူ လံုး၀အခ်ီးမြမ္းခံရသူမည္သည္ ေ႐ွးကလည္းမ႐ွိခဲ့စဖူး၊ ေနာင္အခါလည္း ႐ွိလိမ့္မည္မဟုတ္၊ ယခုအခါ၌လည္းမ႐ွိ။

၂၂၉-၂၃၀။ မက်ဳိးမျပတ္ေသာ အက်င့္႐ွိေသာ ေဖာက္ခဲြႏုိင္ေသာပညာ႐ွိေသာ ပညာဂုဏ္ သီလဂုဏ္ သမာဓိ ဂုဏ္႐ွိေသာသူကို ပညာ႐ွိသူတို႔သည္ ဟုတ္မွန္စြာသိ၍ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ခ်ီးမြမ္းခဲ့ပါမူ ဇမၺဴရာဇ္ေ႐ႊစင္နိကၡႏွင့္ တူသူကို အဘယ္သူသည္ ကဲ့ရဲ့ႏိုင္ပါအံ့နည္း၊ ထိုသူကို နတ္တို႔သည္လည္း ခ်ီးမြမ္းကုန္၏၊ ျဗဟၼာမင္းသည္လည္း ခ်ီးမြမ္း၏။

227. It is an old saying, O Atula – not a new one, people find fault who stays silently, they find fault with one speaking much, and even with one who speaks moderately do they find fault. There is no one in this world who can escape not faulted.

228. There never was, there never will be, nor is there now, a man who is always blamed, or a man who is always praised.

229-230. But who would dare to blame the man whom the wise praise day after day, whose life is pure and full of light, in whom there is virtue and wisdom, who is pure as a pure coin of gold? Even the gods praise the man, even Brahma praises him.

၂၃၁။ ကာယပၸေကာပံ ရေကၡယ်၊ ကာေယန သံ၀ုေတာ သိယာ။
ကာယဒုစၥရိတံ ဟိတြာ၊ ကာေယန သုစရိတံ စေရ။

၂၃၂။ ၀စီပေကာပံ ရေကၡယ်၊ ၀ါစာယ သံ၀ုေတာ သိယာ။
၀စီဒုစၥရိတံ ဟိတြာ၊ ၀ါစာယ သုစရိတံ စေရ။

၂၃၃။ မေနာပေကာပံ ရေကၡယ်၊ မနသာ သံ၀ုေတာ သိယာ။
မေနာဒုစၥရိတံ ဟိတြာ၊ မနသာ သုစရိတံ စေရ။

၂၃၄။ ကာေယန သံ၀ုတာ ဓီရာ၊ အေထာ ၀ါစာယ သံ၀ုတာ။
မနသာ သံ၀ုတာ ဓီရာ၊ ေတ ေ၀ သုပရိသံ၀ုတာ။

၂၃၁။ ကိုယ္အမူအရာ ပ်က္စီးမႈ ကာယဒုစ႐ုိက္သံုးပါးကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရာ၏ ကာယဒြါရျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္၀င္ေရာက္လာမႈကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ရာ၏၊ ကာယဒုစ႐ုိက္ကိုပယ္စြန္႔၍ ကာယသုစ႐ုိက္ကို က်င့္ရာ၏။

၂၃၂။ ႏႈတ္အမူအရာပ်က္စီးမႈ ၀စီဒုစ႐ုိက္ေလးပါးကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရာ၏၊ ၀စီဒြါရျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ ၀င္ေရာက္လာမႈကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ရာ၏၊ ၀စီဒုစ႐ုိက္ကိုပယ္စြန္႔၍ ၀စီသုစ႐ုိက္ကိုက်င့္ရာ၏။

၂၃၃။ စိတ္အမူအရာပ်က္စီးမႈ မေနာဒုစ႐ုိက္သံုးပါးကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရာ၏၊ မေနာဒြါရျဖင့္ ဒုစ႐ုိက္ ၀င္ေရာက္လာမႈကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ရာ၏၊ မေနာဒုစ႐ုိက္ကို ပယ္စြန္႔၍ မေနာသုစ႐ုိက္ကို က်င့္ရာ၏။

၂၃၄။ ပညာ႐ွိသည္ ကိုယ္ျဖင့္၀င္ေရာက္လာေသာ ဒုစ႐ုိက္၊ ႏႈတ္ျဖင့္၀င္ေရာက္လာေသာ ဒုစ႐ုိက္၊ စိတ္ျဖင့္၀င္ ေရာက္လာေသာ ဒုစ႐ုိက္တို႔ကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ႏုိင္ကုန္၏၊ ထိုပညာ႐ွိတို႔သည္သာ တားျမစ္ပိတ္ပင္သူတို႔ မည္ကုန္၏။

231. Guard against misdeeds caused by body, one should be restrained in body. Give up evil conduct of the body, but one should be of good bodily conduct.

232. Guard against misdeeds caused by words, one should be restrained in speech. Give up evil conduct in speech, but one should be of good conduct in speech.

233. Guard against misdeeds caused by mind, one should be restrained in thoughts. Give up evil conduct of mind, but one should be of good conduct in mind.

234. Those that are wise, whose body, words and mind are in self-control. They are indeed well-controlled.

Thursday, July 28, 2011

ကုသုိလ္ပန္းကုံး သီကုံးပန္ဆင္(၁၅)


၁၆။ ပိယ၀ဂၢ Chapter 16


၂၀၉။ အေယာေဂ ယုဥၨမတၱာနံ၊ ေယာဂသၼိဥၥ အေယာဇယံ။
အတၳံ ဟိတြာ ပိယဂၢါဟီ၊ ပိေဟတတၱာႏုေယာဂိနံ။

၂၁၀။ မာ ပိေယဟိ သမာဂဉိ ၧ၊အပၸိေယဟိ ကုဒါစနံ။
ပိယာနံ အဒႆနံ ဒုကၡံ၊ အပၸိယာနဥၥ ဒႆနံ။

၂၁၁။ တသၼာ ပိယံ န ကယိရာထ၊ ပိယာပါေယာ ဟိ ပါပေကာ။
ဂႏၴာ ေတသံ န ၀ိဇၨႏၲိ၊ ေယသံ နတၳိ ပိယာပၸိယံ။

၂၀၉။ မိမိကိုယ္ကို အားမထုတ္သင့္ရာ၌ အားထုတ္လ်က္ အားထုတ္သင့္ရာ၌ အားမထုတ္ဘဲ အက်ဳိးစီးပြားကို စြန္႔လႊတ္၍ ခ်စ္ဖြယ္အာ႐ုံ ကာမဂုဏ္ကို စြဲလမ္းသူသည္ ကိုယ္တိုင္အားထုတ္ သူတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ငါရမူကား ေကာင္းေလစြဟု လိုလားေတာင့္တ၏။

၂၁၀။ ခ်စ္ေသာသူတို႔ႏွင့္လည္း မေပါင္းေဖာ္လင့္၊ မုန္းေသာသူတို႔ႏွင့္လည္း တစ္ခါတစ္ရံမွ် မေပါင္းေဖာ္ပါလင့္၊ ခ်စ္ေသာသူတို႔ကိုလည္း မျမင္ရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏၊ မုန္းေသာသူတို႔ကို ျမင္ရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏။

၂၁၁။ ထို႔ေၾကာင့္ လူကိုျဖစ္ေစ ပစၥည္းဥစၥာကိုျဖစ္ေစ ခ်စ္ခင္စဲြလမ္းျခင္းကို မျပဳရာ၊ ခ်စ္ခင္ စြဲလမ္းဖြယ္ရာတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္ မေကာင္းသည္သာတည္း၊ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း မ႐ွိေသာ သူတို႔အား အေႏွာင္အဖဲြ႔ ဂႏၴတို႔ မ႐ွိၾကကုန္။

209. One who does what should not be done and fails to make efforts on virtuous deeds, who forgets the true aim of life and sinks into sensual desires – will one day envy the person who makes efforts in high contemplation.

210. Do not be in together with loved ones, also not get acquainted with unpleasant; not to see loved ones is pain, so also it is pain to see unpleasant.

211. Therefore do not make endearment, for separation from the dear is painful. Those who hold nothing dear and hate nothing has no fetters.

၂၁၂။ ပိယေတာ ဇာယတီ ေသာေကာ၊ ပိယေတာ ဇာယတီ ဘယံ။
ပိယေတာ ၀ိပၸမုတၱႆ၊ နတၳိ ေသာေကာ ကုေတာ ဘယံ။

၂၁၂။ ခ်စ္ခင္မႈေၾကာင့္ စိုးရိမ္မႈျဖစ္ရ၏၊ ခ်စ္ခင္မႈေၾကာင့္ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈ ျဖစ္ရ၏၊ ခ်စ္ခင္မႈမွ ကင္းလြတ္ေသာသူအား အဘယ္မွာ စိုးရိမ္မႈ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈ ႐ွိေတာ့အ့ံနည္း။

212. From pleasure comes sorrow, from pleasure comes fear; one who is free from endearment, there is no fear and sorrow.

၂၁၃။ ေပမေတာ ဇာယတီ ေသာေကာ၊ ေပမေတာ ဇာယတီ ဘယံ။
ေပမေတာ ၀ိပၸမုတၱႆ၊ နတၳိ ေသာေကာ ကုေတာ ဘယံ။

၂၁၃။ ျမတ္ႏုိးမႈေၾကာင့္ စိုးရိမ္မႈျဖစ္ရ၏၊ ျမတ္ႏုိးမႈေၾကာင့္ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈ ျဖစ္ရ၏၊ ျမတ္ႏုိးမႈမွ ကင္းလြတ္ေသာသူအား အဘယ္မွာ စိုးရိမ္မႈ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈ ႐ွိေတာ့အ့ံနည္း။

213. From affection comes sorrow, from affection comes fear; one who is free from affection, there is no fear and sorrow.

၂၁၄။ ရတိယာ ဇာယတီ ေသာေကာ၊ ရတိယာ ဇာယတီ ဘယံ။
ရတိယာ ၀ိပၸမုတၱႆ၊ နတၳိ ေသာေကာ ကုေတာ ဘယံ။

၂၁၄။ ေမြ႔ေလ်ာ္မႈေၾကာင့္ စိုးရိမ္မႈျဖစ္ရ၏၊ ေမြ႔ေလ်ာ္မႈေၾကာင့္ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈျဖစ္ရ၏၊ ေမြ႔ေလ်ာ္မႈမွ ကင္းလြတ္ ေသာသူအား အဘယ္မွာ စိုးရိမ္မႈ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈ ႐ွိေတာ့အ့ံနည္း။

214. From enjoyment comes sorrow, from enjoyment comes fear; one who is free from enjoyment, there is no fear and sorrow.

၂၁၅။ ကာမေတာ ဇာယတီ ေသာေကာ၊ ကာမေတာ ဇာယတီ ဘယံ။
ကာမေတာ ၀ိပၸမုတၱႆ၊ နတၳိ ေသာေကာ ကုေတာ ဘယံ။

၂၁၅။ ကာမေၾကာင့္ စိုးရိမ္မႈျဖစ္ရ၏၊ ကာမေၾကာင့္ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈျဖစ္ရ၏၊ ကာမမွ ကင္းလြတ္ေသာသူအား အဘယ္မွာ စိုးရိမ္မႈ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈ ႐ွိေတာ့အ့ံနည္း။

215. From sensual desire comes sorrow, from sensual desire comes fear; one who is free from sensual desire, there is no fear and sorrow.

၂၁၆။ တဏွာယ ဇာယတီ ေသာေကာ၊ တဏွာယ ဇာယတီ ဘယံ။
တဏွာယ ၀ိပၸမုတၱႆ၊ နတၳိ ေသာေကာ ကုေတာ ဘယံ။

၂၁၆။ တဏွာေၾကာင့္ စိုးရိမ္မႈျဖစ္ရ၏၊ တဏွာေၾကာင့္ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈျဖစ္ရ၏၊ တဏွာမွ ကင္းလြတ္ေသာသူအား အဘယ္မွာ စိုးရိမ္မႈ ေၾကာက္႐ြံ႔မႈ ႐ွိေတာ့အ့ံနည္း။

216. From craving comes sorrow, from craving comes fear; one is free from craving, there is no fear and sorrow.

၂၁၇။ သီလဒႆနသမၸႏၷံ၊ ဓမၼ႒ံ သစၥေ၀ဒိနံ။
အတၱေနာ ကမၼ ကုဗၺာနံ၊ တံ ဇေနာ ကု႐ုေတ ပိယံ။

၂၁၇။ သီလႏွင့္လည္းျပည့္စံု ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္လည္းျပည့္စံု၍ တရား၌တည္ကာ အမွန္တရားကိုလည္း သိတတ္ေသာ မိမိျပဳဖြယ္ အမႈကိစၥကိုလည္းျပဳတတ္သူကို လူအေပါင္းသည္ ခ်စ္ျမတ္ႏုိး၏။

217. The one who has virtue and vision, who follows Dhamma, who realizes truth, and fulfills the work to be done – the world loves that person.

၂၁၈။ ဆႏၵဇာေတာ အနကၡာေတ၊ မနသာ စ ဖုေဋာ သိယာ။
ကာေမသု စ အပၸဋိဗဒၶစိေတၱာ၊ ဥဒၶံေသာေတာတိ ၀ုစၥတိ။

၂၁၈။ နိဗၺာန္ကို အားၾကီးစြာ လိုလားသည္ျဖစ္၍ စိတ္ျဖင့္ေတြ႔ထိကာ ကာမဘံုတို႔၌ကပ္ျငိစိတ္ မ႐ွိသူကို အထက္ အကနိ႒ာဘံုသို႔ အစဥ္အတိုင္း သြားမည့္သူဟု ဆိုအပ္၏။

218. One who is eagerly longing for the infinite Nibbana, and who is free from sensuous attachments, is the kind of person who goes upstream, for against the current of passions and worldly life he is bound for the joy of infinite.

၂၁၉။ စိရပၸ၀ါသႎ ပုရိသံ၊ ဒူရေတာ ေသာတၳိမာဂတံ။
ဉာတိမိတၱာ သုဟဇၨာ စ၊ အဘိနႏၵႏၲိ အာဂတံ။

၂၂၀။ တေထ၀ ကတပုညမၸိ၊ အသၼာ ေလာကာ ပရံ ဂတံ။
ပုညာနိ ပဋိဂဏွႏၲိ၊ ပိယံ ဉာတီ၀ အာဂတံ။

၂၁၉။ ၾကာျမင့္စြာကြဲကြာ၍ ရပ္ေ၀းမွ ခ်မ္းသာစြာ ျပန္ေရာက္လာသူကိုျမင္၍ ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြ ခ်စ္ကြၽမ္း၀င္သူတို႔သည္ ျပန္လာၿပီဟု ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္ကုန္၏။

၂၂၀။ ထုိနည္းတူစြာလွ်င္ ဤပစၥဳပၸန္ဘ၀မွ တမလြန္ဘ၀သို႔သြားေသာ ျပဳျပီးေသာေကာင္းမႈ ႐ွိသူကိုလည္း ေဆြမ်ဳိုးတို႔သည္ ျပန္ေရာက္လာေသာခ်စ္သူကို ၾကိဳဆိုၾကသကဲ့သို႔ ေကာင္းမႈတို႔သည္ ၾကိဳဆိုၾကကုန္၏။

219. Like a person who has long been far away is welcomed by relatives and friends happily on his arrival.

220. In the same way the good deeds he has done in this life will receive him in his next life as relatives receive a dear one on his return.

ကုသုိလ္ပန္းကုံး သီကုံးပန္ဆင္(၁၄)


၁၅။ သုခ၀ဂၢ Chapter 15


Chapter 15

၁၉၇။ သုသုခံ ၀တ ဇီ၀ါမ၊ ေ၀ရိေနသု အေ၀ရိေနာ။
ေ၀ရိေနသု မႏုေႆသု၊ ၀ိဟရာမ အေ၀ရိေနာ။

၁၉၈။ သုသုခံ ၀တ ဇီ၀ါမ၊ အာတုေရသု အနာတုရာ။
အာတုေရသု မႏုေႆသု၊ ၀ိဟရာမ အနာတုရာ။

၁၉၉။ သုသုခံ ၀တ ဇီ၀ါမ၊ ဥႆုေကသု အႏုႆုကာ။
ဥႆုေကသု မႏုေႆသု၊ ၀ိဟရာမ အႏုႆုကာ။

၁၉၇။ ရန္ျပဳတတ္သူတို႔အလယ္၌ ရန္မျပဳၾကကုန္ဘဲ အလြန္ခ်မ္းသာစြာ ငါတို႔ အသက္ေမြးႏုိင္ၾကကုန္၏၊ ရန္ျပဳေသာသူတို႔အလယ္၌ ရန္မ႐ွိကုန္ဘဲ ငါတို႔ေနႏုိင္ၾကကုန္၏။

၁၉၈။ ကိေလသာအႏွိပ္စက္ခံရေသာ သူတို႔အလယ္၌ ကိေလသာအႏွိပ္စက္ မခံရကုန္ဘဲ အလြန္ခ်မ္းသာစြာ ငါတို႔ အသက္ေမြးႏုိင္ၾကကုန္၏၊ ကိေလသာ အႏွိပ္အစက္ခံရေသာ သူတို႔အလယ္၌ ကိေလသာအႏွိပ္အစက္မခံရကုန္ဘဲ ငါတို႔ေနႏုိင္ၾကကုန္၏။

၁၉၉။ ကာမဂုဏ္ကို ေၾကာင့္ၾကစိုက္ကုန္ေသာ သူတို႔အလယ္၌ ကာမဂုဏ္ကို ေၾကာင့္ၾကမစိုက္ၾကကုန္ဘဲ အလြန္ခ်မ္းသာစြာ ငါတို႔အသက္ေမြးႏုိင္ၾကကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္ကို ေၾကာင့္ၾကစိုက္ကုန္ေသာ လူတို႔အလယ္၌ ကာမ ဂုဏ္ကို ေၾကာင့္ၾကမစိုက္ၾကကုန္ဘဲ ငါတို႔ေနႏုိင္ၾကကုန္၏။

197. Let us live in joy, in love among those who hate us. Among men who hate us, let us live free from hatred.

198. Let us live in joy, in love among those who are suffering. Among men who suffer from craving, let us live with wisdom.

199. Let us live in joy, in peace among those who struggle with greed. Among men who struggle, let us live in peace.

၂၀၀။ သုသုခံ ၀တ ဇီ၀ါမ၊ ေယသံ ေနာ နတၳိ ကိဥၥနံ။
ပီတိဘကၡာ ဘ၀ိႆာမ၊ ေဒ၀ါ အာဘႆရာ ယထာ။

၂၀၀။ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကဖြယ္ရာ တစ္စံုတစ္ခုမွ်မ႐ွိဘဲ အလြန္ခ်မ္းသာစြာ ငါတို႔ အသက္ေမြးႏုိင္ၾကကုန္၏၊ အာဘႆရာျဗဟၼာတို႔ကဲ့သို႔ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္မႈ ပီတိတည္းဟူေသာအစာကို အားထား၍ ေနၾကကုန္အံ့။

200. We live most happily; there is nothing at all our own. We shall be like Arbathaya Brahmas (Radiant Devas) feeding on joy.

၂၀၁။ ဇယံ ေ၀ရံ ပသ၀တိ၊ ဒုကၡံ ေသတိ ပရာဇိေတာ။
ဥပသေႏၲာ သုခံ ေသတိ၊ ဟိတြာ ဇယပရာဇယံ။

၂၀၁။ အႏုိင္ရသူသည္ ရန္ကိုပြါးေစ၏၊ ႐ႈံးေသာသူသည္ ဆင္းရဲစြာေနရ၏၊ ကိေလသာျငိမ္းျပီးေသာသူသည္ အႏိုင္ အ႐ႈံးကိုစြန္႔၍ ခ်မ္းသာစြာေနရ၏။

201. Winning brings hatred, defeated lives in miserable condition. The one who has given up both victory and defeat stays in comfort.

၂၀၂။ နတၳိ ရာဂသေမာ အဂၢိ၊ နတၳိ ေဒါသသေမာ ကလိ။
နတၳိ ခႏၶသမာ ဒုကၡာ၊ နတၳိ သႏၲိပရံ သုခံ။

၂၀၂။ ရာဂႏွင့္တူေသာ မီးမ႐ွိ၊ ေဒါသႏွင့္တူေသာ အျပစ္မ႐ွိ၊ ခႏၶာႏွင့္တူေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ႐ွိ၊ နိဗၺာန္ႏွင့္တူေသာ ခ်မ္းသာမ႐ွိ။

202. There is no fire like passion, there is no crime like anger, there is no suffering like the aggregate (of mind and body), and there is no peace higher than Nibbana.

၂၀၃။ ဇိဃစၧာပရမာ ေရာဂါ၊ သခၤါရပရမာ ဒုခါ။
ဧတံ ဉတြာ ယထာဘူတံ၊ နိဗၺာနံ ပရမံ သုခံ။

၂၀၃။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းသည္ အလြန္ကဲဆံုး အနာေရာဂါမည္၏၊ ခႏၶာငါးပါး သခၤါရတရားတို႔သည္ အလြန္ကဲဆံုး ဆင္းရဲမည္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္သည္ အလြန္ကဲဆံုး ခ်မ္းသာတည္း၊ ပညာ႐ွိသည္ ဤသို႔ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိ၍ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို မ်က္ေမွာက္ျပဳ၏။

203. Hunger is the most severe illness; five aggregates of the Sankharas are the greatest miseries. If one knows this truly, Nibbana is the greatest joy.

၂၀၄။ အာေရာဂ်ပရမာ လာဘာ၊ သႏၲဳ႒ိပရမံ ဓနံ။
၀ိႆာသပရမာ ဉာတိ၊ နိဗၺာနံ ပရမံ သုခံ။

၂၀၄။ အနာေရာဂါကင္းျခင္းသည္ အလြန္ကဲဆံုး လာဘ္တည္း၊ ေရာင့္ရဲမႈသည္ အလြန္ကဲဆံုးဥစၥာတည္း၊ ခ်စ္ကြၽမ္း၀င္ သူသည္ အလြန္ကဲဆံုးေဆြမ်ဳိးတည္း၊ နိဗၺာန္သည္ အလြန္ကဲဆံုးခ်မ္းသာတည္း။

204. Health is the greatest blessing. Contentment is the highest wealth. The trustworthy friend is the best kinsman. Nibbana is the greatest bliss.

၂၀၅။ ပ၀ိေ၀ကရသံ ပိတြာ၊ ရသံ ဥပသမႆ စ။
နိဒၵေရာ ေဟာတိ နိပၸါေပါ၊ ဓမၼပီတိရသံ ပိ၀ံ။

၂၀၅။ တရားဟူေသာ ႏွစ္သိမ့္မႈ ပီတိအရသာကို ေသာက္ရသူသည္ ဆိတ္ျငိမ္ရာ၌ရေသာ တရားအရသာကို လည္းေကာင္း၊ ကိေလသာအပူၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္၏ အရသာကိုလည္းေကာင္း ေသာက္ရေသာေၾကာင့္ ပူပန္မႈကင္း၏၊ မေကာင္းမႈမွလည္းကင္း၏။

205. Having tasted the flavor of Dhamma in seclusion and the flavor of peace in tranquility, one is without distress, free from the bad, drinking the flavor of the joys of Nibbana.

၂၀၆။ သာဟု ဒႆနမရိယာနံ၊ သႏၷိ၀ါေသာ သဒါ သုေခါ။
အဒႆေနန ဗာလာနံ၊ နိစၥေမ၀ သုခီ သိယာ။

၂၀၇။ ဗာလသဂၤတစာရီ ဟိ၊ ဒီဃမဒၶါန ေသာစတိ။
ဒုေကၡာ ဗာေလဟိ သံ၀ါေသာ၊ အမိေတၱေန၀ သဗၺဒါ။
ဓီေရာ စ သုခသံ၀ါေသာ၊ ဉာတီနံ၀ သမာဂေမာ။

၂၀၈။ တသၼာ ဟိ- ဓီရဥၥ ပညဥၥ ဗဟုႆုတဥၥ၊ ေဓာရယွသီလံ ၀တ၀ႏၲမရိယံ။
တံ တာဒိသံ သပၸဳရိသံ သုေမဓံ၊ ဘေဇထ နကၡတၱပထံ၀ စႏၵိမာ။

၂၀၆။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ကို ေတြ႔ျမင္ရျခင္းသည္ေကာင္း၏၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ရျခင္းသည္ အခါခပ္သိမ္း ခ်မ္းသာ၏၊ လူမိုက္တို႔ကို မေတြ႔မျမင္ရျခင္းသည္ အျမဲပင္ ခ်မ္းသာ၏။

၂၀၇။ သူမိုက္ႏွင့္ေပါင္းေဖာ္၍ လွည့္လည္ေသာသူသည္ ကာလၾကာျမင့္စြာ စိုးရိမ္ရ၏၊ လူမိုက္တို႔ႏွင့္ အတူေနရျခင္းသည္ ရန္သူႏွင့္ အတူေနရသကဲ့သို႔ အခါခပ္သိမ္း ဆင္းရဲရ၏၊ ပညာ႐ွိႏွင့္ အတူတကြေနရျခင္းသည္ ေဆြမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေနထိုင္ရသကဲ့သို႔ ခ်မ္းသာ၏။

၂၀၈။ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ တည္ၾကည္လည္းတည္ၾကည္ေသာ ပညာလည္း႐ွိေသာ အၾကားအျမင္လည္းမ်ားေသာ မဂ္ဖိုလ္ဟူေသာ၀န္ကိုလည္း ေဆာင္ေလ့႐ွိေသာ သီလ ဓုတင္ ျဖဴစင္ေသာ အက်င့္လည္း႐ွိေသာ ျမတ္ေသာ ထိုသို႔ သေဘာ႐ွိေသာ ပညာ႐ွိသူေတာ္ေကာင္းကို လမင္းသည္ နကၡတ္တို႔သြားရာလမ္းခရီးကို ခ်ဥ္းကပ္သကဲ့သို႔ မွီ၀ဲ ဆည္းကပ္ရာ၏။

206. It is good to see the noble and association with them will make one happy. One who never sees silly persons will be at ease forever.

207. One accompanying with silly persons has a long journey of troubled state of mind, because being with a fool is as painful as to be with an enemy; but the joy of being with the wise is like the joy staying together with relatives.

208. Therefore one should follow the wise that is constant, intelligent, awake to the inner light, the learned, the much enduring, the dutiful, the noble; with such a one as this, one would associate like the moon follows the path of stars.

Saturday, July 9, 2011

အေမ့ႏွလုံးသား(၂)

   က်ည္းကန္ရွင္ႀကီးေမတၱာစာမွာလည္း ဤသုိ႕ေရးျပထားသည္။
”ေရပူေရခ်မ္း၊ဘယ္သူကမ္း၍၊စိတ္၀မ္းရႊင္ေအာင္၊
သားေရႊေတာင္ကုိ၊ရြက္ေဆာင္လိမ့္မည္၊အတည္တည္ကုိ၊
ၾကံစည္လုိက္မိ၊ေအာက္ေမ့ဘိေသာ္၊ႏြမ္းရိေခြႏုံး၊
သားေရႊတုံးကုိ၊ယူၾကဳံးမရ၊လြမ္းလုိက္လွခဲ့...”
ေနာက္ထပ္ဆက္လက္၍
”ခ်မ္းသာစီးပြား၊ဆုိသည္မ်ားကုိ၊လားလားမယ့္မွာ၊
ေအာက္ေမ့ပါဘူး၊သားဦးကုိသာ၊ျမင္ခ်င္ပါရွင့္၊
မင္းလ်ာယဥ္ရြ၊သားေရႊစငယ္၊မရျဖစ္ေစ၊
ရျဖစ္ေစသာ ျပန္ခဲ့ပါေတာ့....။”
ဟုေဖာ္ျပထားသည္။
အေမ့ႏွလုံးသားသည္ သားသမီးတုိ႕ကုိ မည္မွ်ထိေမတၱာထားခဲ့သလဲ...
ဆုိတာတုႏႈိင္းမဲ့လုိ႕ရမည္မထင္။
အေမႏွင့္သားသမီးအတူတကြမေနရေသာအခါ မိခင္ကသာ တသသလြမ္းေနသည္။
ေယာဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက 
”မိမိတုိ႕ ယခုပစၥဳပၸန္လူဘ၀ကုိရလာတာဟာ အတိတ္ကုသုိလ္ကံေၾကာင့္
မွန္ေသာ္လည္းမိမိလူတစ္လုံး သူတစ္လုံး ျဖစ္လာတာကေတာ့
မိဘဘုိးဘြားဆရာသမားစတဲ့ေက်းဇူးရွင္မ်ားေၾကာင့္ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးရွင္မ်ားရဲ႕ေက်းဇူးကုိသိျပီး ျပန္ဆပ္ရမည့္တာ၀န္ရွိလာပါတယ္...”လုိ႕
မိန္႕မွာဖူးပါသည္။
အႏႈိင္းမဲ့ေက်းဇူးကုိဘယ္လုိတုန္႕ျပန္မလဲ...?
အေကာင္းဆုံးနည္းျဖင့္ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ပါေစ....။

        အေမသည္ သားသမီးကုိမွတ္ျခင္ ယင္မသမ္းေအာင္
မဆင္းရဲေအာင္ ေမတၱာအျပည့္ျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။
မိခင္သည္ မိမိ၏တစ္ဦးတည္းေသာသားကုိ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သုိ႕
အားလုံးေသာ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱ၀ါတုိ႕ကုိေမတၱာထား၍ ေစာင့္ေရွာက္ပါ
ေမတၱာထားပါ ဟုရွင္ေတာ္ဘုရားက ေမတၱသုတ္မွာ ေဟာထားသည္။
အေမ့ကုိစံနမူနာထားျပီး ေဟာထားတာ အေမ့၏ေမတၱာသည္
မည္မွ်ၾကီးမားေၾကာင္း ထင္ရွာသည္။
သည္အတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ လုိလားေသာသူေတာ္ေကာင္းတုိ႕သည္
ေမတၱာဓာတ္ျဖင့္ ကမၻာၾကီးကုိ ေအးျမေစသည္။


   အေမ....
အေမဆႏၵကုိ သားတစ္ခုလုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။
ဇာတိေျမ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလးဘ၀က ပညာသင္ယူခဲ့တဲ့
ရြာဦးေက်ာင္းမွာ အေမ့ရြာစာပ်ဳိးခင္း လူငယ္စာၾကည့္တုိက္ဆုိျပီး
သားတည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
 န၀ကမၼ၀တၳဳေငြကုိ ၅သိန္းတိတိ မတည္ျပီးစတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာပါအေမ...။
အေမ စာၾကည့္တုိက္ တစ္တုိက္ တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ျခင္းဟာ
မိမိ၏ပတ္၀န္းက်င္းကုိ အလင္းေရာင္ထြန္းေပးသလုိပါပဲ။
အေမေပးေသာ စာေပအေမြျဖင့္ေလာကတစ္ခုလုံးကုိလင္းလက္ေစခ်င္တာ 
သားအျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵေလးပါေမေမ...
ဆက္ရန္...
                                                      ဥာဏ(ျပင္ဦးလြင္)









Friday, July 8, 2011

အေမ့ႏွလုံးသား(၁)

ခ်စ္ေသာေမေမ...
ျမင့္မုိရ္ေတာင္ဦး မကၾကဴးတဲ့ေက်းဇူးသခင္ ျမတ္မိခင္ကုိ မွန္းေမွ်ာ္ဆလုိ႕
ဦးခ်ညြတ္ထား ကန္ေတာ့ပန္းျဖင့္ ဦးထိပ္ပန္ဆင္
သားအထပ္ထပ္ ရွိခုိးပါသည္။
ေလာကတစ္ခြင္လုံးကုိ ေမတၱာျဖင့္ ေႏြးေထြးေစေသာ သူသည္
ေမတၱာႏွလုံးသားပုိင္ရွင္ အေမပင္ျဖစ္သည္။
သူေတာ္ေကာင္းပညာရွိအေပါင္းတုိ႕ကုိ ေမြးဖြားေသာသူသည္အေမ...။
ပုခက္လြဲေသာလက္သည္ အေမ...။
ကမၻာကိုအုပ္စုိးေသာသူသည္ အေမ...။
ေလာကကုိအေမွာင္ခြင္း၍အလင္းေဆာင္ေသာသူသည္လည္း အေမပင္ျဖစ္သည္။
မာတာပိတုဂုေဏာ အနေႏၱာ ဟုစာေပမွာဖြင့္ျပထားသည္။
မိခင္ဖခင္တုိ႕၏ဂုဏ္ေက်းဇူးသည္ ၾကီးမားလွသည္။အဆုံးအပုိင္းအျခားမရွိပါ။
သည့္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႕ႏွင့္ တစ္ဂုိဏ္းတည္းထား၍
အနႏၱငါးပါးတြင္ မိဘႏွစ္ပါးသည္ တစ္ပါး အပါ၀င္ျဖစ္သည္။

                        အေမကုိခ်စ္ေသာသားသမီးတုိင္းက အေမထားခဲ့ေသာစာေပအေမြကုိ
ယုယပုိက္ေထြးစြာ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ရမည္။
စာေပအေမြကုိ ယုယပုိက္ေထြးစြာ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ရမည္။
အေမ့ေၾကာင့္ ဘ၀အလင္းေရာင္ရခဲ့သည္။
စကားမေျပာေသာအေမ့ႏွလုံးသားက သားသမီးတုိ႕ကုိ ေမတၱာျဖင့္ ေႏြးေထြးေစခဲ့ျပီ...။
အေမ့ေမတၱာေၾကာင့္ ဘ၀ရွင္သန္လာခဲ့ရသည့္အေမ့သားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္
အေမျဖစ္ေစခ်င္ေသာအရာကို မထမ္းရြက္ႏုိ္င္ခဲ့သည့္အတြက္ ၀မ္းနည္းမိသည္။
အေမ... အေမ့ႏွလုံးသားဆႏၵအားလုံးကုိ မရြက္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္
စာေပအလင္းျဖင့္သား၏ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထိန္းလင္းထြန္းပ လင္းလက္ေအာင္
ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လ်က္ပါအေမ...။


သားႏွင့္တစ္ျပည္တစ္ရြာေ၀းကြာ၍ ေနထုိင္ရေသာအခါ
အေမတုိ႕၏ႏွလုံးသားအိမ္တြင္ ယုိစီးထြက္ျဖာလာေသာ အလြမ္းအိမ္က
”တစ္ရံတစ္ခါ၊သားႏွင့္ကြာက၊သားမွာမ်က္စိ၊ႏွလုံးရွိ၍၊
အမိတုိ႕၀မ္း၊ပန္းညဳိးႏြမ္းသုိ႕၊ေျခာက္သြမ္းေသြ႕ေသြ႕၊
လြမ္းဓေလ့ျဖင့္၊ညဥ့္ေန႕မဟူ၊ငုိတရႈလ်က္၊လြမ္းပူလြမ္းေလာင္...”
(ရွင္မဟာရဌသာရ၊စတုဓမၼသာရကိုးခန္႕ပ်ဳိ႕)
၌ဟတၳိပါလ သားေလးေယာက္ကုိလြမ္းေဆြးေနေသာမိခင္၏ပုံရိပ္က
တသသ ေအာက္ေမ့ေနတာ ထုဆစ္ျပထားသည္။
                                           ဥာဏ(ျပင္ဦးလြင္)

Wednesday, July 6, 2011

ပန္းဦးေတာင္ေက်းရြာ၏စာပ်ဳိးခင္း(၅)

   မႏၱေလးျမဳိ႕မွ ႏုိင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီး ဦးေန၀င္းျမင့္(အမ်ဳိးသားစာေပဆုရ)ႏွင့္ 
စာေရးဆရာေမာင္ဖူလုံတုိ႕က
စာၾကည့္တုိက္၏ပထမႏွစ္ပတ္လည္ေန႕မွာ ပန္းဦးေတာင္ေက်းရြာ၏စာေပခရီးကုိ
ေစတနာ၊ေမတၱာထားျပီး စာေပအေၾကာင္းလာေရာက္ေဟာေျပာခဲ့သည့္စာေရးဆရာႀကီးႏွစ္ဦးတုိ႕အား
လႈိက္လႈိက္လဲွလွဲ အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္...။

            စာေရးဆရာေမာင္ဖူလုံ(ပုသိမ္ၾကီး)သည္ဤစာၾကည့္တုိက္၏ရာသက္ပန္ အလႈရွင္ျဖစ္သည္...။
စာေပပန္းခင္းကုိႏွစ္စဥ္ေရေလာင္းေပါင္သင္းသူအားလုံးကုိ စာေရးသူ အထူးေက်းဇူးတင္မိသည္။
ရန္ကုန္ျမဳိ႕မွ စာေရးဆရာမ-ဧပရယ္ကလည္းေထာက္ပ႔ံလႈဒါန္းေသးသည္။
ရပ္ေ၀းရပ္နီးစာေပခ်စ္သူ စာအုပ္ရွင္ အလူရွင္တုိ႕၏ေစတနာေၾကာင့္
တစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္းစာေရးသူတုိ႕၏အေမ့ရြာစာပ်ဳိးခင္းစာၾကည့္တုိက္က စည္ပင္ျပန္႕ပြားတုိးတက္ေနေတာ့သည္။
                 ပညာအလင္းေရာင္ စာေပဆီမီးတန္ေဆာင္ကား 
ကမၻာသူကမၻာသားတုိ႕၏ႏွလုံးသားတြင္ ထြန္းေပေနေပမည္။
ၾကယ္တာရာအေပါင္းတုိ႕သည္ ည၏အလွကုိျခယ္မႈန္႕ေပးသကဲ့သုိ႕
စာေပသည္လည္း မိမိ၏ဘ၀ကုိျခယ္မႈန္႕ေပးသင့္သည္။
ေငြလေရာင္သည္ ကမၻာသူကမၻာသားတုိ႕၏ႏွလုံးသားကုိ ေအးျမေစသကဲ့သုိ႕
ပန္းဦးေတာင္ေက်းရြာ၏အေမ့ရြာစာပ်ဳိးခင္းသည္လည္း ေက်းလက္ေတာရြာ
ျပည္သူတုိ႕၏ႏွလုံးသားကုိ ျငိမ္းခ်မ္းေစလိမ့္မည္ ဟုစာေရးသူေတြးမိသည္။
                 စာေပဆီမီးတန္ေဆာင္ အလင္းေရာင္ထြန္းေျပာင္ႏုိင္ေရး
ကုိယ့္ အားကုိယ္ကုိး ေက်းရြာစာၾကည့္တုိက္မ်ား ေရရွည္တည္တံ့ခုိင္ျမဲေရး
ေက်းလက္ျပည္သူမ်ားထံ စာအုပ္စာေပမ်ားေရာက္ရွိေရး
စာဖတ္အားတုိးျမင့္လာေစရန္ စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားစဥ္ဆက္မျပတ္ က်င့္ပႏုိင္ဖုိ႕
အေရးၾကီးေပသည္။
စာၾကည့္တုိက္ေရရွည္တည္တံ့ခုိင္ျမဲေအာင္ စာၾကည့္တုိက္၏ေကာ္မတီအဖြဲ႕၀င္မ်ား
ရပ္မိရပ္ဖ ေစတနာအလႈရွင္တုိ႕က ဟန္ခ်က္ညီညီ စုေပါင္းကူညီ ၀ုိင္း၀န္ၾကဳိးပမ္းရမည္ျဖစ္ပါသည္။
စာအုပ္သည္ ဘ၀အေတြ႕အၾကဳံဟုဆုိလွ်င္
စာၾကည့္တုိက္သည္ ဘ၀ဇာတ္ခုံဟု မိမိေတြးလ်က္....။
                                                      ဥာဏ(ျပင္ဦးလြင္)

ပန္းဦးေတာင္ေက်းရြာ၏စာပ်ဳိးခင္း(၄)

               ရုရွားမွ ေတာ္လွန္ေသာ ဒီမုိကရက္တစ္ပညာရွင္ အယ္လက္ဇႏၵားဟာဇင္
(Alexander Herzen)ကစာအုပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဤသုိ႕ဆုိျပန္သည္။
စာအုပ္သည္  လူသားတုိ႕ႏွင့္အတူ ရင့္က်က္ႀကီးထြားလာသည္။
လူသား၊တုိ႕၏အသိဥာဏ္ကုိေစ့ေဆာ္ေပးေသာ သင္ၾကားခ်က္ အားလုံးသည္၎၊
လူသားတုိ႕၏ႏွလုံးသားကုိထိခုိက္လႈပ္ရွားေစေသာ စိတ္ႏွင့္ေစတနာတုိ႕သည္၎
စာအုပ္ထဲတြင္ အႏွစ္က် အနည္ထုိင္လ်က္ရွိၾကသည္။
လူသားတုိ႕၏မုန္တုိ္င္းထန္သည့္ဘ၀ကေပးေသာေျဖာင့္ဆုိခ်က္မ်ားကုိပင္ 
ကမၻာ့သမုိင္းဟုေခၚရ၍ ယင္းတုိ႕ကုိ စာအုပ္ထဲတြင္ ကမၸည္းထုိးထားသည္။

                               သင္သည္ လူသားတုိ႕၏သုခဒုကၡေလာကဓံမုန္တုိင္းလႈိင္း သမုိင္းစာမ်က္ႏွာကုိ
ဖတ္ၾကားလုိလွ်င္ စာေပကုိရွာေဖြရေတာ့မည္။
သင့္ရွာေဖြထားခဲ့သည့္ ေလာကဓံစာမ်က္ႏွာလည္း စာအုပ္ထဲမွာ ကမၸည္းထုိးထားေပလိမ့္မည္။
ဒႆနပညာရွင္ႀကီးအရစၥတုိတယ္လည္း သူ႕ကုိယ္ပုိင္စာၾကည့္တုိက္တည္ေထာင္သူျဖစ္သည္။

               သူ႕၏တပည့္အီဂ်စ္ဘုရင္ပထမတုိလမီ(ptolemy)သည္ ေရွးေဟာင္းစာၾကည့္တုိက္မ်ားထဲတြင္
အႀကီးဆုံးႏွင့္အထင္ရွားဆုံး စာၾကည့္တုိက္တစ္ခုကုိ ဘီစီ၂၈၄ခုႏွစ္တြင္ အီဂ်စ္ႏုိင္ငံအယ္လက္ဇႏၵားျမဳိ႕မွာ
တည္ေထာင္ခဲ့သည္။
အဆုိပါစာၾကည့္တုိက္တြင္ စာအုပ္ေပါင္း ေလးသိန္းေက်ာ္ရွိခဲ့သည္။
                             အေမရိကန္သမၼတ(၁၆)ႏွစ္ ေျမာက္ လင္းကြန္းလည္း ေက်းလက္မွာေမြးဖြားျပီး
စာေပကုိခင္တြယ္တြယ္လုိ႕ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာမွာ စာတြင္ခံရသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
သူ႔၏ႏုိင္ငံအတြက္ သားေကာင္းဇာနည္ျဖစ္ခဲ့သည္။
လင္ကြန္းသည္ အကယ္၍ စာေပကုိမသင္ၾကားမေလ့လာခဲ့လွ်င္ သူ႕၏သမုိင္းစာမ်က္ႏွာမွာ
လွပမည္မဟုတ္ဟု ေတြးမိသည္။
                      ဤေလာက၌ လူသားတုိင္းသည္ ကုိယ့္ဘ၀ေၾကးမုံျပင္ကုိ
ကုိယ္တုိင္ကမၸည္းထုိးထားသူမ်ားသာျဖစ္သည္။
ဘ၀ေၾကးမုံျပင္မွာ လွပသူလား...
အက်ည္းတန္သူလား....
ကုိယ့္ကုိေ၀ဖန္ေစခ်င္သည္။
ပန္းဦးေတာင္ေက်းရြာ၏စာပ်ဳိးခင္းဟုဆုိရာ၌ စာေပပန္းခင္းကုိ ပ်ဳိးထားသည္ဟု ဆုိလုိသည္။
စာပ်ဳိးခင္းထဲတြင္ စာေပပန္းပြင့္ကုိ ပန္ဆင္လာၾကရာ ”တစ္ႏွစ္”ဆုိသည့္ သက္တမ္းကာလခရီးသုိ႕
ေရာက္လာသည္။
စာၾကည့္တုိက္၏ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕အထိမ္းအမွတ္ေန႕တြင္ ႏုိင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာၾကီး ဦးေန၀င္းျမင့္ႏွင့္ စာေရးဆရာ ေမာင္ဖူလုံး(ပုသိမ္ၾကီး)တုိ႕ကုိ ပထမအႀကိမ္ စာေပေဟာေျပာပြဲ က်င့္ပခဲ့သည္။
ဆက္ရန္...
                                                                ဥာဏ(ျပင္ဦးလြင္)

Tuesday, July 5, 2011

ပန္းဦးေတာင္ေက်းရြာ၏စာပ်ဳိးခင္း(၃)

                ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းက ”ကြ်ႏုိပ္ႏွင့္စာေပ” ေဆာင္းပါးတြင္ ဤသုိ႕ဆုိခဲ့ဖူးသည္။
”အဟုတ္တကယ္ ၀တၳဳေကာင္းႀကီးေတြကုိဖတ္ျပီး သုံးသပ္ဆင္ျခင္ေသာ အေလ့အက်င့္ျပဳလုပ္ထားသူ
တစ္ေယာက္သည္ မိမိႏွင့္ဆက္ဆံေသာသူမ်ားအေၾကာင္းကုိအေသးစိတ္သိတတ္၏။
လူတစ္ေယာက္၏အေပၚတြင္အျပစ္ခ်ည္းမျမင္ပဲ ဘယ္အခ်က္တြင္ ဘယ္လုိေကာင္းပါေပျခင္းကုိလည္း
အသိအမွတ္ျပဳတတ္သည္။”

                       ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းက စာေပဒႆနအေပၚဘယ္လုိျမင္သလဲဆုိတာ
အထက္ပါစကားကုိဖတ္ရင္ သိႏုိင္သည္။
ဒါေတြက စာေပ၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ သိလာရျခင္းျဖစ္သည္။
စာေပေၾကာင့္ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားကို သိခြင့္ရသည္။
စာေပေၾကာင့္ အသိဥာဏ္ရင့္က်က္၍ ႏုညံ့သိမ္ေမြ႕ရသည္။
            ဆက္လက္၍ ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီ၏ ရသစာေပအဖြင့္တြင္ ေအာက္ပါအတုိင္းေရးသားထားသည္။
ရသစာေပေကာင္းကုိ ဖတ္ရလွ်င္ ပတ္၀န္းက်င္ဘ၀ကုိလည္း 
သတိျပဳမိလာႏုိင္စရာ အေၾကာင္းရွိသည္။
ပတ္၀န္းက်င္ဘ၀ကုိ သတိျပဳမိသူသည္ မိမိ၏ကုိယ္စိတ္ႏွလုံးကုိ သုံးသပ္သည့္အခါတုိင္း
ဆင္ျခင္တတ္ျခင္း ရွိလာ၍ မိမိတစ္ဦးတည္း၏အက်ဳိးစီးပြားအတြက္သာမက ပတ္၀န္းက်င္ဘ၀၌ 
မိမိကဲ့သုိ႕ပင္ သုခဒုကၡ အမ်ဳိးမ်ိဳးႏွင့္ က်င္လည္ၾကကုန္ေသာ သတၱ၀ါခပ္သိမ္း၏ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္လည္း
 ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ ကရုဏာျဖစ္တတ္လာႏုိင္စရာ အေၾကာင္းရွိသည္ဟု ထင္ပါသည္။

                     စာၾကည့္တုိက္သည္ ဗဟုသုတျဖန္႕ခ်ီရာေနရာျဖစ္၍ စာအုပ္စုေဆာင္းရာေနရာမဟုတ္ေပ...
(jay.E.Daly) ကဆုိျပန္သည္။
စာအုပ္ဟူသည္ အႀကီးမားအျပည့္စုံေသာ အင္အားႀကီးတရပ္ျဖစ္သည္။
(V..I.Lenin)ဗီအုိင္လီနင္းကဆုိထားေသးသည္။
ရုရွားႏုိင္ငံမွာ လီနင္းဆုိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လည္း သူ႕၏ႏုိင္ငံအတြက္
သမုိင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားထဲမွ လီနင္းစာၾကည့္တုိက္အေၾကာင္းကုိ အနည္းငယ္ေဖာ္ျပလုိပါသည္။
ေမာ္စကုိမွာရွိသည့္လီနင္းစာၾကည့္တုိက္မွာ စာဖတ္ခန္း၂၂ခန္း၊ပိတ္ရက္မရွိဘဲ
ေန႕စဥ္နံနက္၉နာရီမွည၁၁နာရီထိ ဖြင့္ထားသည္။
ေန႕စဥ္စာၾကည့္တုိက္ထုတ္ေပးငွားရမ္းလုိက္ေသာစာအုပ္အေရအတြက္က ၃၀၀၀၀ခန္႕ရွိျပီး
စာဖတ္ပရိသတ္ကလည္း၆၀၀၀ခန္႕ရွိသည္ဟုမွတ္သားထားဖူးသည္။
       သင့္လည္း သင့္၏ေမြးရပ္ဇာတိေျမ ျမဳိ႕ရြာမွာ သင့္ကုိယ္ပုိင္စာၾကည့္တုိက္တည္ေထာင္သင့္သည္။
လီနင္စာၾကည့္တုိက္ကုိ အတုယူျပီး သင့္၏ဇာတိေျမမွာ ပရဟိတအတြက္
လုပ္ေဆာင္ေသာဆႏၵကေလးသာရွိမယ္ဆုိရင္ မိမိ၏ပတ္၀န္းက်င္ကုိ
အလွတန္ဆာမ်ား ေပးဆပ္ရာလည္းေရာက္ေပမည္။
ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆုိေတာ့
စာေပသည္ လူသားတုိ႕၏အသိအေတြးအျမင္ ဘ၀ေၾကးမုံျပင္ ျဖစ္ေနလုိ႕ပါပဲ...။
ဆက္ရန္...
                                                      ဥာဏ(ျပင္ဦးလြင္)





Monday, July 4, 2011

ပန္းဦးေတာင္ေက်းရြာ၏စာပ်ဳိးခင္း(၂)

စာၾကည့္တုိက္၏တည္ေထာင္ထားျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ
မိဘျပည္သူလူထုအတြက္ ပညာဗဟုသုတတုိးပြားေစရန္၊
မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္အတြက္ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္ေစရန္၊
သုေတသီမ်ားအတြက္ လြယ္ကူစြာ စာေပအညြန္း ရွာေဖြႏုိင္ရန္ႏွင့္
လူငယ္မ်ားအတြက္ ယဥ္ေက်းလိမၼာေစျပီးပရဟိတစိတ္ဓာတ္ရွင္သန္ေစရန္
အေမ့ရြာစာပ်ဳိးခင္း လူငယ္စာၾကည့္တုိက္ကုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးမားစြာျဖင့္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
                
                         အလိမၼာစာမွာရွိ၏။ဖတ္ၾကံလုပ္ ဟူေသာေဆာင္ပုဒ္မ်ားႏွင့္အညီစာအုပ္စာေပထဲမွာ
အသိအလိမၼာတုိးစရာ၊လိမၼာယဥ္ေက်းဖြယ္ရာဆုံးမစကားမ်ား၊ျပည္သူ႕နီတိမ်ား၊ဒႆနမ်ားအေတြးအေခၚဆုိင္ရာ
ပညာရပ္မ်ားဘ၀ထဲက အေတြ႕အၾကံဳမွရရွိလာသည့္သင္ခန္းစာမ်ားစသျဖင့္အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိၾကေပသည္။
စာေပဟူရာ၌ ဘာသာေရးႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာစာေပလူမႈေရး၊စီးပြားေရး၊က်န္းမာေရးတုိ႕ႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ
စာေပမွန္သမွ်လူမ်ဳိး ဘာသာ ႏုိင္ငံအသီးသီးတြင္ စာေပေပါင္းစုံ ရွိေနၾကသည္။
လူအမ်ဳိးမ်ဳိး စရုိက္အေထြေထြ ၀ါသနာအဖုံဖုံရွိၾကသည့္အတြက္မိမိႏွင့္သင့္ေလ်ာ္ေသာ စာေပကုိေရြးခ်ယ္၍
အေလးထားဖတ္ရႈသင့္သည္။

                     စာအုပ္စာေစာင္၊ေတြ႕မေရွာင္၊ဆုံးေအာင္ဖတ္ရႈပါ။
မေကာင္းေရွာင္ပယ္၊ေကာင္းေဆာင္ကြယ္၊မွတ္ဖြယ္သင့္၀န္တာ ဟုသတိေပးထားသည္။
သိပၸံပညာရွင္ အက္ဒီဆင္ကုိသူ၏မိခင္က အျမဲတမ္း ဆုံးမတဲ့စကား
တစ္ခြန္းက ”ငါ့သားၾကီးပြားလုိလွ်င္ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ပါ”ဆုိတာပါပဲ....။
အက္ဒီဆင္ဟာ အတန္းေက်ာင္းပညာမရွိပါ...။အိမ္မွာပဲစာသင္ရသည္။
ျပီးေတာ့စာအုပ္စာေပကုိေလ့လာမွတ္သားတတ္သည္။
စာေပ၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ အက္ဒီဆင္သည္ ကမၻာ့စာမ်က္ႏွာမွာ စာတင္ခံသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

             သင့္တုိ႕သည္ ကမၻာ့စာမ်က္ႏွာမွာ ကမၸည္းတင္ခံသူျဖစ္ရေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္သင့္တာလဲ
ပရဟိတအတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေပးဆပ္ဖူးသလဲ
သင့္သည္ေလာကအက်ဳိးကုိအတြက္ ဘယ္လုိမ်ားေဆာင္ရြက္ေပးမလဲ
သင့္သည္ ေလာကအက်ဳိး သယ္ပုိးလုိလွ်င္ ေရွ႕ဦးစြာ စာေပကုိျမတ္ႏုိးပါဟု သင့္ဘ၀အတြက္
အရႈံးမရွိေသာ ဒႆနတစ္ပုဒ္ကုိေပးပါရေစ....
ဆက္ရန္ 
ဥာဏ(ျပင္ဦးလြင္)