ဒိ၀ါ တပတိ အာဒိေစၥာ၊
ရတၱိမာ ဘာတိ စႏၵိမာ။
သႏၷေဒၶါ ခတၱိေယာ တပတိ၊
စ်ာယီ တပတိ ျဗဟၼေဏာ။
အထ သဗၺ မေဟာရတၱႎ၊
ဗုေဒၶါ တပတိ ေတဇသာ။
တာဒိသံ ေတဇ သမၸႏၷံ၊
တာဒိသံ ေတဇ သမၸႏၷံ၊
ဗုဒၶံ ၀ႏၵာမိ အာဒရံ။
နမကၠာရာ ႏုဘာေ၀န၊
သေဗၺ ပူေရႏၲဳ သကၤပၸါ။
အနက္အဓိပၸါယ္မွာ---
ေနမင္းႀကီးသည္ ေန႔အခါ၌သာ ထြန္းလင္းႏိုင္၏။
လမင္းႀကီးသည္ ညအခါ၌သာ ထြန္းလင္းႏိုင္၏။
ျပည္ရွင္မင္းတို႔သည္ မင္းေျမာက္တန္ဆာမ်ား ဆင္ယင္မွသာ ဘုန္းအရွိန္အ၀ါ ထြန္းလင္းႏိုင္၏။
ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္တို႔သည္ စ်ာန္သမာပတ္ ၀င္စားေနသည့္အခါမွသာ သပၸါယ္ေတာ္မူႏိုင္၏။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ကမူ ေနရာတိုင္း အခါတိုင္း အခ်ိန္တိုင္း၌ ထာ၀စဥ္ သပၸါယ္စြာ ထြန္းလင္းေတာ္ မူပါေပသတည္း။
No comments:
Post a Comment