အေမ ဤေနရာတြင္
စာေရးဆရာတုိ႕၏စာေပဒပႆနကုိေရးျပခြင့္ျပဳပါေတာ့ေနာ္...
ဆရာၾကီးပီမုိးနင္းက (၁၈၈၃-၁၉၄၁)သူ႕၏ၾကီးပြားေရးလမ္းညြန္စာအုပ္မွာ
လက္သမားေကာင္း၏အရင္းအႏွီးမွာ ဆူးေဆာက္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ဘိသကဲ့သုိ႕
စာအုပ္မ်ားမွာ တုိးတက္ၾကီးပြားလုိသူ သူေဌးျဖစ္လုိသူတုိ႕၏ အရင္းအႏွီးလမ္းေကာင္းမ်ားျဖစ္သည္။
လက္သမားတစ္ေယာက္သည္ ဆူးေဆာက္တည္းဟူေသာ ပစၥည္းေကာင္းမ်ား
မရွိခဲ့လွ်င္ လက္သမားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မလာႏုိင္ပါ...။
စာမဖတ္ေသာ သူတစ္ေယာက္သည္ တုိးတက္ၾကီးပြားလာႏုိင္သူတစ္ေယာက္မျဖစ္ႏုိင္ပါ...။
ဗဟုသုတမရွိလွ်င္ ပရဟိတ စိတ္ဓာတ္လည္းမေမြးျမဴႏုိင္ပါ...။
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လည္းမျဖစ္ႏုိင္...။
စာေပသည္ လူ႕ဘ၀အတြက္မည္မွ်အေရးပါသနည္း..။
စာေပကုိေလ့လာပါ။မွတ္သားပါ။ရွာေဖြပါ။ဖတ္ပါ ဟု ဆရာေဖျမင့္က တုိက္တြင္းစကားကုိ
ေျပာဆုိထားတာမွတ္သားခဲ့သည္။
ဘယ္လုိေျပာသလဲဆုိရင္
လူသည္ မနက္ထက္ ညမွာ ပညာပုိရွိသည္။ မေန႕ကထက္ သည္ကေန႕ အသိဥာဏ္သာရမည္။
အသက္ၾကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် ဦးေႏွာက္ အေလးခ်ိန္ပုိၾကီးလာရမည္..။
သည္အတြက္ဘာလုပ္ရမည္နည္း
တစ္နည္းသာရွိသည္။ စာဖတ္ပါ။ ဒါပဲ...တဲ့။
ဘ၀အတြက္မွာ လမ္းညြန္တာက အတုိဆုံးႏွင့္ အထိေရာက္ဆုံးပါပဲ...။
စာဖတ္မွ ဦးေႏွာက္ၾကီးထြားမည္။စာဖတ္မွဘ၀ခြန္အားရွိမည္။
စာဖတ္မွပညာဗဟုသုတရရွိမည္။စာဖတ္မွ ပရဟိတစိတ္ဓာတ္ရွင္သန္မည္။
စာဖတ္မွ မိမိ၏ပတ္၀န္းက်င္ေႏြးေထြးမႈနဲ႕သမုိင္း ကမၻာ့သမုိင္းတုိ႕ကုိ သိလာမည္။
ေနာက္ျပီး ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာၾကီး မဂၢဇင္ေဂၚဂီ(၁၈၆၈-၁၉၃၆)က ကြ်န္ေတာ္တုိ႕က
စာေပေတြကုိ ဖတ္ေလေလ စာအုပ္ေတြက ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကုိ ကမၻာၾကီးနဲ႕ပုိမုိနီးစပ္ေအာင္ လုပ္ေပးေလေလ..။
ဘ၀ဆုိတာ ပုိမုိၾကည္လင္ျပတ္သားတဲ့အဓိပၸါယ္ကုိ ေဆာင္ေလေလျဖစ္ပါေတာ့တယ္လုိ႕ ေရးခဲ့ဖူးသည္။
စာေပကုိမဖတ္ရင္ စာအုပ္ႏွင့္ ပုိေ၀းမည္။
စာအုပ္ႏွင့္ေ၀းခြာေနပါက ကမၻာၾကီးႏွင့္ေ၀းေတာ့မည္။
ကမၻာၾကီးႏွင့္ေ၀းမွေတာ့ မိမိဘ၀ရွင္သန္ျခင္းဟာ အဓိပၸါယ္မရွိသလုိပါပဲ....။
လူသားသည္ မိမိ၏ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ထာ၀ရ ထိေတြ႕ေနရမည္။
ပတ္၀န္းက်င္ က ေပးတဲ့ပညာ၊အသိစသျဖင့္ ကမၻာ့တကၠသုိမွာ
ပညာသင္ၾကားေနရတာမဟုတ္ပါလား....။
ုတစ္ဖန္ ဂရိကဗ်ာစာဆုိ ဟိုးမားဆုိေသာ ပုဂၢဳိလ္က
စာဖတ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဘယ္လုိတုိက္တြန္းထားသလဲဆုိေတာ့
သင္ဟာ စာဖတ္ျခင္းကို မႏွစ္သက္၊၀ါသနာမပါဘူးဆုိရင္ ဘယ္ေသာအခါမွ
ဥာဏ္ပညာကုိ ရရွိမလာႏုိင္ဘူး.....တဲ့။
ေၾသာ္...စာေရးဆရာၾကီးမ်ားက ေျပာသည့္စကား၊ေရးသည့္စာေတြက
တန္ဖုိးျဖတ္လုိ႕မရႏုိင္ပါဘူး..။
ဘ၀တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအတြက္ သင္စရာ ေလ့လာစရာမ်ား
မကုန္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ...။
စာေပ၏အႏွစ္သာရ စာေပ၏တန္းဖုိးကုိ လူတုိင္းလက္ခံမည္ဆုိလွ်င္....
စ၀္ဥာဏေဗာဓိ(ခ်ယ္ရီေျမ)
စာေရးဆရာတုိ႕၏စာေပဒပႆနကုိေရးျပခြင့္ျပဳပါေတာ့ေနာ္...
ဆရာၾကီးပီမုိးနင္းက (၁၈၈၃-၁၉၄၁)သူ႕၏ၾကီးပြားေရးလမ္းညြန္စာအုပ္မွာ
လက္သမားေကာင္း၏အရင္းအႏွီးမွာ ဆူးေဆာက္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ဘိသကဲ့သုိ႕
စာအုပ္မ်ားမွာ တုိးတက္ၾကီးပြားလုိသူ သူေဌးျဖစ္လုိသူတုိ႕၏ အရင္းအႏွီးလမ္းေကာင္းမ်ားျဖစ္သည္။
လက္သမားတစ္ေယာက္သည္ ဆူးေဆာက္တည္းဟူေသာ ပစၥည္းေကာင္းမ်ား
မရွိခဲ့လွ်င္ လက္သမားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မလာႏုိင္ပါ...။
စာမဖတ္ေသာ သူတစ္ေယာက္သည္ တုိးတက္ၾကီးပြားလာႏုိင္သူတစ္ေယာက္မျဖစ္ႏုိင္ပါ...။
ဗဟုသုတမရွိလွ်င္ ပရဟိတ စိတ္ဓာတ္လည္းမေမြးျမဴႏုိင္ပါ...။
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လည္းမျဖစ္ႏုိင္...။
စာေပသည္ လူ႕ဘ၀အတြက္မည္မွ်အေရးပါသနည္း..။
စာေပကုိေလ့လာပါ။မွတ္သားပါ။ရွာေဖြပါ။ဖတ္ပါ ဟု ဆရာေဖျမင့္က တုိက္တြင္းစကားကုိ
ေျပာဆုိထားတာမွတ္သားခဲ့သည္။
ဘယ္လုိေျပာသလဲဆုိရင္
လူသည္ မနက္ထက္ ညမွာ ပညာပုိရွိသည္။ မေန႕ကထက္ သည္ကေန႕ အသိဥာဏ္သာရမည္။
အသက္ၾကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် ဦးေႏွာက္ အေလးခ်ိန္ပုိၾကီးလာရမည္..။
သည္အတြက္ဘာလုပ္ရမည္နည္း
တစ္နည္းသာရွိသည္။ စာဖတ္ပါ။ ဒါပဲ...တဲ့။
ဘ၀အတြက္မွာ လမ္းညြန္တာက အတုိဆုံးႏွင့္ အထိေရာက္ဆုံးပါပဲ...။
စာဖတ္မွ ဦးေႏွာက္ၾကီးထြားမည္။စာဖတ္မွဘ၀ခြန္အားရွိမည္။
စာဖတ္မွပညာဗဟုသုတရရွိမည္။စာဖတ္မွ ပရဟိတစိတ္ဓာတ္ရွင္သန္မည္။
စာဖတ္မွ မိမိ၏ပတ္၀န္းက်င္ေႏြးေထြးမႈနဲ႕သမုိင္း ကမၻာ့သမုိင္းတုိ႕ကုိ သိလာမည္။
ေနာက္ျပီး ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာၾကီး မဂၢဇင္ေဂၚဂီ(၁၈၆၈-၁၉၃၆)က ကြ်န္ေတာ္တုိ႕က
စာေပေတြကုိ ဖတ္ေလေလ စာအုပ္ေတြက ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကုိ ကမၻာၾကီးနဲ႕ပုိမုိနီးစပ္ေအာင္ လုပ္ေပးေလေလ..။
ဘ၀ဆုိတာ ပုိမုိၾကည္လင္ျပတ္သားတဲ့အဓိပၸါယ္ကုိ ေဆာင္ေလေလျဖစ္ပါေတာ့တယ္လုိ႕ ေရးခဲ့ဖူးသည္။
စာေပကုိမဖတ္ရင္ စာအုပ္ႏွင့္ ပုိေ၀းမည္။
စာအုပ္ႏွင့္ေ၀းခြာေနပါက ကမၻာၾကီးႏွင့္ေ၀းေတာ့မည္။
ကမၻာၾကီးႏွင့္ေ၀းမွေတာ့ မိမိဘ၀ရွင္သန္ျခင္းဟာ အဓိပၸါယ္မရွိသလုိပါပဲ....။
လူသားသည္ မိမိ၏ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ထာ၀ရ ထိေတြ႕ေနရမည္။
ပတ္၀န္းက်င္ က ေပးတဲ့ပညာ၊အသိစသျဖင့္ ကမၻာ့တကၠသုိမွာ
ပညာသင္ၾကားေနရတာမဟုတ္ပါလား....။
ုတစ္ဖန္ ဂရိကဗ်ာစာဆုိ ဟိုးမားဆုိေသာ ပုဂၢဳိလ္က
စာဖတ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဘယ္လုိတုိက္တြန္းထားသလဲဆုိေတာ့
သင္ဟာ စာဖတ္ျခင္းကို မႏွစ္သက္၊၀ါသနာမပါဘူးဆုိရင္ ဘယ္ေသာအခါမွ
ဥာဏ္ပညာကုိ ရရွိမလာႏုိင္ဘူး.....တဲ့။
ေၾသာ္...စာေရးဆရာၾကီးမ်ားက ေျပာသည့္စကား၊ေရးသည့္စာေတြက
တန္ဖုိးျဖတ္လုိ႕မရႏုိင္ပါဘူး..။
ဘ၀တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအတြက္ သင္စရာ ေလ့လာစရာမ်ား
မကုန္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ...။
စာေပ၏အႏွစ္သာရ စာေပ၏တန္းဖုိးကုိ လူတုိင္းလက္ခံမည္ဆုိလွ်င္....
စ၀္ဥာဏေဗာဓိ(ခ်ယ္ရီေျမ)
No comments:
Post a Comment