အုိ မိခင္

ဘ၀တစ္ခြင္ ေလာကလြင္၀ယ္
အေမ့ႏုိ႕တစ္စက္ သားအတြက္
အားမာန္၀င့္၀င့္ ေအာင္ပြဲလႊင့္ထူ
မမူစစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲခဲ့ေလၿပီ...။


ပန္းမ်ဳိးကမၻာ လႈိင္လႈိင္ျဖာ၍
ကမၻာႀကီးကုိေမြးဖြား
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းတရားႏွလုံးတည္
”ေမတၱာ“အျပဳံးပန္းေၾကာင့္
သားဘ၀လုံး ႏွလုံးစိတ္၀မ္း
ထာ၀ရလန္းဆန္းေလျပီ...။


ေငြေရာင္လဲ့လဲ့ စႏၵာရင္ခြင္
ေအးျမလြင္ျပင္ ေပ်ာ္ရႊင္သည့္ႏွယ္
ေလာကသြယ္တန္း ေလွ်ာက္လွမ္းေနခုိက္
အေမ့ရင္ခြင္ လြင္ျပင္ေတာျမဳိင္
အိပ္ေမာလို႕မ၀
ဘ၀ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့ျပီ...။


အေမ့ရင္ခြင္ ေရစင္သီတာ
ေမတၱာၾကင္နာ ကရုဏာဒီလႈိင္း
ယုယခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏုိးၾကင္၍
“ေစတနာ“ၾသ၀ါဒစကားျဖင့္
ေလာကရင္ခြင္ထဲ
အေနရဲေအာင္
အျမဲသြန္သင္  အုိ   မိခင္....။

ဥာဏ(ပန္းဦးေတာင္)

the unique loving-kindness

Don't  compare 
loving-kindness  of mother 
with the moon,the sun,
the flower and the stream
because mother is not wane
it is not the same the moon;
mother is  not cloud,
it is not the same sun;
mother is not dry,
it is not the same the stream;
and mother is not drooping ,
it is not the same the flower
that having grown with mother's milk all everything greenly,
and having born peacefully,
mother is mother of the world,
lights of the world,
tastes of the world
and new smell of the world.


ashin nyana(pyinoolwin)

ခြင့္လႊတ္ပါအေမ

ေဆာင္း၀တ္မႈန္ေၾကြ ႏွင္းခက္ေတြၾကား
ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေမတၱာစက္မ်ား
ရက္ရက္စက္စက္ ေမွးစက္တဲ့ေျမ
အေမ့ေဂဟာ ႏွစ္ေတြၾကာေညာင္း
ျပန္ေျပာင္းတမ္းတ လြမ္းတသသေလ...။


ေမတၱာေရာင္လႊမ္း လေရာင္ေအာက္မွာ
ခလုတ္ထိလုိ႕ အမိတ
ေနာင္တဆုိတာ ေနာက္မွာေဖာ္လစ္
အျပစ္ေၾကြးမ်ား ေမ့သက္လ်ာ 
ျပဳခဲ့သမွ်၀ဋ္ေၾကြး
သံသရာေရး ဘာနဲ႕ေပးဆပ္
အေမခြင့္မလႊတ္တဲ့
သားရဲ႕အျပစ္ေတြ....။


ေန႕ရက္ေျခြ ႏွစ္ေတြတုိက္စား
အျပစ္မ်ားထပ္ထူ အပူေသာက
ေလာကဓံအျပစ္ေၾကြး
ခြင့္လႊတ္ပါအေမရယ္
သားခါခါ ကန္ေတာ့ပန္းေျခြ....။
စုိင္းဥာဏ္လင္း(ပန္းဦးေတာင္)

ကုသုိလ္ပန္းကုံးသီကုံးပန္ဆင္(၁၀)

၁၁။ ဇရာ၀ဂၢ Chapter 11

Chapter 11

၁၄၆။ ေကာ ႏု ဟာေသာ ကိမာနေႏၵာ၊ နိစၥံ ပဇၨလိေတ သတိ။
အႏၶကာေရန ၾသနဒၶါ၊ ပဒီပံ န ဂေ၀သထ။

၁၄၆။ လူအေပါင္း၌ အျမဲကိေလသာမီး ေတာက္ေလာင္ေနပါလွ်က္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ျမဴး ရယ္႐ႊင္ဘိသနည္း၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ႏွစ္လို၀မ္းသာျခင္း ျဖစ္ဘိသနည္း၊ အ၀ိဇၨာမိုက္ေမွာင္ႀကီးျဖင့္ ပိတ္ဆီး ေျမႇးယွက္အပ္ကုန္ သည္ျဖစ္ပါလ်က္ သင္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ပညာဆီမီးကို မ႐ွာဘဲ ေနၾကကုန္သနည္း။

146. How is there laughter, how is there joy, while the fire of passion and desire is burning on all people? When you are in deep darkness of craving and ignorance, will you not ask for a lamp of wisdom?

၁၄၇။ ပႆ စိတၱကတံ ဗိမၺံ၊ အ႐ုကာယံ သမုႆိတံ။
အာတုရံ ဗဟုသကၤပၸံ၊ ယႆ နတၳိ ဓု၀ံ ႒ိတိ။

၁၄၇။ အဆန္းတၾကယ္ျပဳအပ္ေသာ အ႐ုပ္ႏွင့္တူေသာ အ႐ုိးစုသံုးရာတို႔ျဖင့္ ေထာက္ထားအပ္ေသာ နာက်င္တတ္ေသာ မ်ားစြာေသာသူတုိ႔သည္ ၾကံစည္အပ္ေသာ ကိုးေပါက္ဒြါရ အမာ၀႐ွိေသာကိုယ္ကို ၾကည့္႐ႈေလာ့၊ ယင္းကိုယ္၏ အျမဲအ႐ွည္ တည္ျခင္းသည္ မ႐ွိေခ်တကား။

147. Look at this body! A beautified image with jointed limbs, always suffering and covered with nine orifices; it is not stable, ever changing and never permanent.

၁၄၈။ ပရိဇိဏၰမိဒံ ႐ူပံ၊ ေရာဂနီဠ ပဘဂၤုရံ။
ဘိဇၨတိ ပူတိသေႏၵေဟာ၊ မရဏႏၲံ ဟိ ဇီ၀ိတံ။

၁၄၈။ ဤ႐ူပကာယသည္ ေဆြးေျမ့ အိုတတ္၏၊ အနာေရာဂါတို႔၏ တည္ေနရာလည္းျဖစ္၏၊ ယိုယြင္းပ်က္စီးတတ္၏၊ အသက္႐ွင္ေနရျခင္းသည္ ေသျခင္းလွ်င္ အဆံုး႐ွိရကား ထိုကိုယ္သည္ ပုပ္သည္ျဖစ္၍ ပ်က္စီးရလတၱံ႔။

148. This body is decayed, a nest of diseases and perishable. With destruction and dissolution, all living beings come to an end in death.

၁၄၉။ ယာနိမာနိ အပတၳာနိ၊ အလာဗူေန၀ သာရေဒ။
ကာေပါတကာနိ အ႒ီနိ၊ တာနိ ဒိသြာန ကာ ရတိ။

၁၄၉။ တန္ေဆာင္မုန္းအခါ၌ စြန္႔ပစ္ထားေသာ ဘူးသီးေျခာက္ကဲ့သို႔ စြန္႔ပစ္အပ္ေသာ ခိုအဆင္းကဲ့သို႔ ျဖဴမြဲေသာ အ႐ုိုးတို႔ကိုျမင္ရ၍ အဘယ္မွာ ေမြ႔ေလ်ာ္ဖြယ္႐ွိႏုိင္အံ့နည္း။

149. Those grey bleaching human bones, like gourds discarded in autumn, what pleasure is there in looking at them?

၁၅၀။ အ႒ီနံ နဂရံ ကတံ၊ မံသေလာဟိတေလပနံ။
ဟတၳ ဇရာ စ မစၥဳ စ၊ မာေနာ မေကၡာ စ ၾသဟိေတာ။

၁၅၀။ အ႐ုိးတို႔ကိုစိုက္ထူ၍ အသားအေသြးတို႔ျဖင့္ လိမ္းက်ံလ်က္ အတၱေဘာတည္းဟူေသာျမိဳ႔ကို တဏွာလက္သမား သည္ ေဆာက္လုပ္အပ္၏၊ ယင္းျမိဳ႔၌ အိုျခင္း မာနေထာင္လႊားျခင္း သူ႔ေက်းဇူးကို ေခ်ဖ်က္ျခင္းသည္သာ တည္႐ွိေလ၏။

150. With bones the city is made, plastered with flesh and blood, where lie pride, ingratitude, old age and death.

၁၅၁။ ဇီရႏၲိ ေ၀ ရာဇရထာ သုစိတၱာ၊ အေထာ သရီရမၸိ ဇရံ ဥေပတိ။
သတဥၥ ဓေမၼာ န ဇရံ ဥေပတိ၊ သေႏၲာ ဟေ၀ သဗၻိ ပေ၀ဒယႏၲိ။

၁၅၁။ ရတနာတို႔ျဖင့္ ေကာင္းစြာ ဆန္းၾကယ္ေသာ မင္းတို႔၏ ရထားတို႔သည္ ေဆြးေျမ့အိုမင္း ၾကကုန္ေသး၏၊ ခႏၶာကိုယ္သည္လည္း ထို႔အတူပင္ ေဆြးေျမ့ အိုမင္းျခင္းသို႔ ေရာက္ရေသး၏၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားေတာ္ သည္ကား ေဆြးေျမ့ အိုမင္းျခင္းသို႔ မေရာက္ႏုိင္ဟု သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးေျပာၾကားၾကကုန္၏။

151. Even well-decorated royal chariots of Kings eventually wear away. And so also the human body falls into decay. But the Dhamma of the virtuous people never grows old and decay as the righteous share it each other.

၁၅၂။ အပၸႆုတာယံ ပုရိေသာ၊ ဗလီဗေဒၵါ၀ ဇီရတိ။
မံသာနိ တႆ ၀ၯုႏၲိ၊ ပညာ တႆ န ၀ုၯုတိ။

၁၅၂။ အၾကားအျမင္နည္းေသာ ဤေယာက်္ားသည္ ႏြားလားကဲ့သို႔ အခ်ည္းအႏွီး ၾကီးထြားလာ၏၊ ထိုေယာက်္ားအား အသားတို႔သာ တိုးပြားကုန္၏၊ ပညာမူကား မတိုးပြြြါး။

152. A person who has learnt little becomes heavier day by day like an ox, his flesh increases and gains weight, but not his wisdom.

၁၅၃။ အေနကဇာတိသံသာရံ၊ သႏၶာ၀ိႆံ အနိဗိၺသံ။
ဂဟကာရံ ဂေ၀သေႏၲာ၊ ဒုကၡာ ဇာတိ ပုနပၸဳနံ။

၁၅၄။ ဂဟကာရက ဒိေ႒ာသိ၊ ပုန ေဂဟံ န ကာဟသိ။
သဗၺာ ေတ ဖာသုကာ ဘဂၢါ၊ ဂဟကူဋံ ၀ိသခၤတံ။
၀ိသခၤါရဂတံ စိတၱံ၊ တဏွာနံ ခယမဇၩဂါ။

၁၅၃။ အဖန္ဖန္ ပဋိသေႏၶေနရျခင္းသည္ ဆင္းရဲလွစြာေသာေၾကာင့္ ခႏၶာအိမ္ကို ေဆာက္လုပ္တတ္သူ တဏွာလက္သမားကို ႐ွာေသာငါသည္ ထိုတဏွာလက္သမားကို ျမင္ႏုိင္ေသာဉာဏ္ မရေသးသျဖင့္ ဘ၀မ်ားစြာ သံသရာပတ္လံုး က်င္လည္ခဲ့ရေလျပီ။

၁၅၄။ ခႏၶာအိမ္ကို ေဆာက္လုပ္တတ္ေသာ ဟယ္ တဏွာလက္သမား၊ ငါသည္သင့္ကို ပညာမ်က္စိျဖင့္ ယခုျမင္အပ္ျပီး၊ ခႏၶာအိမ္ကိုေနာင္တဖန္ သင္ေဆာက္လုပ္ရေတာ့မည္မဟုတ္၊ သင္၏ ကိေလသာတည္းဟူေသာ အျခင္ရနယ္ အားလံုးတို႔ကို ငါခ်ဳိးဖ်က္အပ္ၿပီ၊ အ၀ိဇၨာတည္းဟူေသာ အိမ္အထြတ္ကို ဖ်က္ဆီးအပ္ျပီ၊ ငါ၏စိတ္သည္ ျပဳျပင္ျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္သုိ႔ေရာက္ျပီ၊ တဏွာ ကုန္ရာကုန္ေၾကာင္း အရဟတၱဖိုလ္ကိုရျပီ။

153. I ran through Samsara, the cycles of many lives with deaths and rebirths, searching in vain the builder of my body due to the lack of wisdom.

154. Now I have seen the builder of the house, you will not rebuild the house again. The rafters of sins are broken; the ridge-pole of ignorance is destroyed. The fever of craving is past; for my mortal mind is gone free to the joy of the immortal Nibbana.

၁၅၅။ အစရိတြာ ျဗဟၼစရိယံ၊ အလဒၶါ ေယာဗၺေန ဓနံ။
ဇိဏၰေကာဥၥာ၀ စ်ာယႏၲိ၊ ခီဏမေစၧ၀ ပလႅေလ။

၁၅၆။ အစရိတြာ ျဗဟၼစရိယံ၊ အလဒၶါ ေယာဗၺေန ဓနံ။
ေသႏၲိ စာပါတိခီဏာ၀၊ ပုရာဏာနိ အႏုတၳဳနံ။

၁၅၅။ သူမိုက္တို႔သည္ အ႐ြယ္႐ွိခိုက္ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို မက်င့္လိုက္မိ၊ ဥစၥာကိုလည္း မရေသာေၾကာင့္ ငါးကုန္ခန္းေသာညြန္အိုင္၌ အေတာင္ကြၽတ္ေသာ ႀကိဳးၾကာအိုတို႔ကဲ့သို႔ (အရြယ္လြန္ေသာအခါ)ၾကံမႈိင္၍သာ ေနၾက ရကုန္၏။

၁၅၆။ သူမိုက္တို႔သည္ အ႐ြယ္႐ွိခိုက္ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို မက်င့္လိုက္မိ၊ ဥစၥာကိုလည္း မရလိုက္မိေသာေၾကာင့္ ေလးမွလြတ္ျပီးေနာက္ အ႐ွိန္ကုန္ေသာျမားတို႔ကဲ့သို႔ ေ႐ွးျဖစ္ေဟာင္း သုခတို႔ကို ညည္းတြားေအာက္ေမ့၍သာ ေနၾကရကုန္၏။

155. Those who have not practiced religious life and have not gained the treasures of life in their youth, are later like long-legged aged herons with loosing feathers standing sad by a lake where there is no fish.

156. Those who have not practiced religious life and have not gained the treasures of life in their youth, are later like worn-out arrows with loosing velocity discharged from a bow, ever moaning over the past (old days happiness).

ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ စက္၀ိုင္း လည္ပုံ , ျဖတ္ပုံ, ေဒသနာေတာ္

Add caption

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ မူအရ
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ စက္၀ိုင္း လည္ပုံ , ျဖတ္ပုံ, ေဒသနာေတာ္
------လကၤာေဆာင္ပုဒ္------
မူလႏွစ္ၿဖာ၊ သစၥာႏွစ္ခု၊ ေလးလႊာ၊ အဂၤါတစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး၊ တရားကိုယ္မ်ားႏွင့္ သုံးပါးအစပ္၊
ႏွစ္ရပ္မူလ၊ ၀ဋ္ သုံး၀ႏွင့္၊ ကာလသုံးၿဖာ၊ ၿခင္းရာႏွစ္ဆယ္၊ ဤရွစ္ဆယ္ကို။ အလြယ္က်က္မွတ္၊ သိေစအပ္သည္၊ သံသရာမွ လြတ္ေၾကာင္းတည္း။

 

လကၤာေဆာင္ပုဒ္ အေျဖ

၁။ မူလႏွစ္ျဖာ	…. ….	အ၀ိဇၨာႏွင့္ တဏွာ။
၂။သစၥာႏွစ္ခု	…. ….	သမုဒယသစၥာ - ဒုကၡသစၥာ။
၃။ေလးခုအလႊာ	…. ….	အတိတ္အေၾကာင္းတလႊာ၊ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးတလႊာ။ ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္းတလႊာ၊ အနာဂတ္အက်ိဳးတလႊာ။
၄။အဂၤါတစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး	…. ….	အ၀ိဇၨာ , သခၤါရ , ၀ိညာဏ္, နာမ္ရုပ္ , သဠာယတန ,ဖႆ, ေ၀ဒနာ, တဏွာ, ဥပါဒါန္ , ကမၸဘသ, ဇာတိ , ဇရာ မရဏ။
၅။သုံးပါးအစပ္	…. ….	သခၤါရ ႏွင့္ ၀ိညာဏ္တစပ္ ၊ ေ၀ဒနာႏွင့္ တဏွာတစပ ၊ ကမၼဘ၀ႏွင့္ ဇာတိတစပ္။
၆။၀ဋ္သုံး၀ႏွင့္	…. ….	>>ကိေလသ၀ဋ္ (၃)ပါး - အ၀ိဇၨာ , တဏွာ , ဥပါဒါန္ >>ကမၼ၀ဋ္ (၂)ပါး- သခၤါရႏွင့္ ကမၼဘ၀ >>၀ိပါက၀ဋ္ (၈)ပါး-, ၀ိညာဏ္, နာမ္ရုပ္ , သဠာယတန ,ဖႆ, ေ၀ဒနာ, တဏွာ, ဥပါဒါန္ , ကမၸဘသ, ဇာတိ , ဇရာ, မရဏ (ဥပပၸတၱိဘ၀)
၇။ကာလသုံးျဖာ	…. ….	>>လြန္ေလျပီးေသာ အတိတ္ကာလ - အ၀ိဇၨာ , သခၤါရ >>ယခုျဖစ္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ ကာလ - ၀ိညာဏ္, နာမ္ရုပ္, >>သဠာယတန ,ဖႆ, ေ၀ဒနာ, တဏွာ, ဥပါဒါန္ , ကမၼဘ၀ >>ေနာင္ျဖစ္လတၱံ႕ အနာဂတ္ကာလ- ဇာတိ , ဇရာမရဏ။
၈။ျခင္းရာႏွစ္ဆယ္	…. ….	>>အတိတ္အေၾကာင္းျခင္းရာ ငါးပါး- အ၀ိဇၨာ , သခၤါရ , တဏွာ, ဥပါဒါန္ , ဘ၀ >>ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးျခင္းရာငါးပါး - ၀ိညာဏ္, နာမ္ရုပ္, သဠာယတန ,ဖႆ, ေ၀ဒနာ

အ၀ိဇၹာႏွင့္ တဏွာ ရင္းခံ၊ ဥပါဒါန္၊ကံေၾကာင့္ရုပ္နာမ္ေပၚအပင္မွမ်ိဳး ၊မ်ိဳးမွအပင္၊ အမွ်င္မၿပတ္၊ ဆက္စပ္သည့္ဟန္၊ ကံေၾကာင့္နာမ္ရုပ္ေၾကာင့္ကံ၊ အဖန္ဖန္ၿဖစ္ၿပန္နည္းအေလွ်ာ္၊ ၿဗဟၼာ-သိၾကားစသည္မ်ားက ထင္ရွားၿပဳၿပင္၊ စီရင္ဖန္ဆင္း၊ အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္၊ လူနတ္မ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါတို႕၊ ၿဖစ္လာရမႈ မဟုတ္ဟုညဏ္ၿဖင့္ ရႈ၍ေမွ်ာ္။
ခႏၡာ (၅ )ပါး

ရုပ္တရား	၁။ရူပကၡႏၶာ	...	ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ သေဘာအစု	သေဘာအစု	ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
နာမ္တရား	၂။ေ၀ဒနကၡႏၶာ	...	ခံစားတတ္ေသာ သေဘာအစု	သေဘာအစု	ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
	၃။သညာကၡႏၶာ	...	မွတ္သားတတ္ေသာ သေဘာအစု	သေဘာအစု	ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
	၄။သခၤါရကၡႏၶာ	...	ျပဳျပင္္တတ္ေသာ သေဘာအစု	သေဘာအစု	ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
	၅။၀ိညာဏကၡႏၶာ	...	သိတတ္ေသာ သေဘာအစု	သေဘာအစု	ျဖစ္-ပ်က္မႈ။

	အာယတနာ(၁၂)ပါး
	အခံဓာတ္(၆)ပါး	အတိုက္ဓာတ္(၆)ပါး	အပြင့္ဓာတ္(၆)ပါး
ဓာတ္(၁၈)ပါး	၁။မ်က္စိအၾကည္ ၂။နားအၾကည္ ၃။ႏွာေခါင္းအၾကည္ ၄။လွ်ာအၾကည္ ၅။ကိုယ္အၾကည္ ၆ ၊စိတ္(ဘ၀င္စိတ္)	၁။အဆင္း ၂။အသံ ၃။အနံ ၄။အရသာ ၅။ေတြ႕ထိစရာ ၆။ၾကံေတြးစရာ	၁။ၿမင္စိတ္ ၂။ၾကားစိတ္ ၃။နံစိတ္ ၄။စားစိတ္ ၅။ယားနာေကာင္းစိတ္ ၆။ေတြးေတာစိတ္

သစၥာ(၄)ပါး	ဒုကၡသစၥာ	ဆင္းရဲၿခင္းအမွန္တရား၊ ၿဖစ္ဒုကၡ-ပ်က္ဒုကၡပိုင္းၿခားသိရမည့္တရား။
	သမုဒယသစၥာ	ဒုကၡၿဖစ္ေၾကာင္းအမွန္တရား၊(တဏွာ-ေလာဘ)ပယ္ရမည့္တရား။
	နိေရာဓသစၥာ	ဒုကၡခပ္သိမ္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာအမွန္(နိဗၺာန္)မ်က္ေမွာက္ၿပဳရမည့္တရာ။
	မဂၢသစၥာ	ဒုကၡသစၥာ၏ ခ်ဳပ္ေၾကာင္း၊ သမုဒယသစၥာကိုပယ္ေၾကာင္း။ နိေရာဓသစၥာကို မ်က္ေမွာက္ၿပဳေၾကာင္း အက်င့္အမွန္တရား(မဂၢင္၈ပါး)ပြားမ်ားရမည့္တရား။

ေလာကီးမဂၢင္(၅)ပါး ရႈညဏ္တရား
သမၼဒီ႒ိ	သမၼာသကၤပၸ		ပညာမဂၢင္ (၂)ပါး
သမၼာ၀ါယာမ	သမၼာသတိ	သမၼာသမာဓိ	သမာဓိမဂၢင္(၃)ပါး

ေလာကုတၱရာ မဂၢင္(၈)ပါး
သမၼာဒိ႒ိ	သမၼာသကၤပၸ		ပညာမဂၢင္(၂)ပါး
သမၼာ၀ါယာမ	သမၼာသတိ	သမၼာသမာဓိ	သမာဓိမဂၢင္(၃)ပါး
သမၼာ၀ါစာ	သမၼာကမၼႏ ၱ	သမၼာအာဇိ၀	သီလမဂၢင္(၃)ပါး

စိတၱါႏုပႆနာရႈပြားနည္း
၁။ၿမင္စိတ္	အၿပင္ဧည္သည္စိတ္(၅)ခု	၁။ေလာဘစိတ္	အတြင္းဧည္သည္စိတ္(၅)ခု
၂။ၾကားစိတ္		၂။ေဒါသစိတ္
၃။နံစိတ္		၃။ေမာဟစိတ္
၄။စားစိတ္		၄။အေလာဘစိတ္
၅။ယား၊ နာ၊ ေကာင္းစိတ္		၅။အေဒါသစိတ္
		၆။ေတြးေတာစိတ္

၁။ေလကိုထုတ္ေသာစိတ္ ရႈပြားပုံရႈနည္းမွာ	၂၊ေလကိုသြင္းေသာစိတ္	၃။အိမ္သည္စိတ္(၂)ခု
အိမ္သည္စိတ္ကို(၂)ခုကို အရင္းခံထား၍ မည္သည့္စိတ္ေပၚေပၚ၊ ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း ၿဖစ္ပ်က္မလြတ္ေအာင္ ရႈရမည္ၿဖစ္ပါသည္။

ေ၀ဒနာႏုပႆနာ ရႈပြားနည္း

စိတ္ႏွင့္ ေ၀ဒနာသည္ ၿဖစ္အတူ ပ်က္အတူသဟဇာတ တရားၿဖစ္သည္။

အၿပင္ ဧည့္သည္ ေ၀ဒနာ(၆)ခု
၁။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္ ၂။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္ ၃။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္ ၄။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္ ၅။ သုခ ေ၀ဒနာသည္ ၆။ ဒုကၡ ေ၀ဒနာသည္	မ်က္လုံးမွာ ေပၚသည္။ နားမွာေပၚသည္။ ႏွာေခါင္းမွာေပၚသည္။ လွ်ာမွာ ေပၚသည္။ ကိုယ္ေပၚမွာ ေပၚသည္။ ကုိယ္ေပၚမွာ ေပၚသည္။
အထက္ပါ ေ၀ဒနာမ်ားကို အၿပင္ဧည့္သည္ (၆)ပါးခု ဟုေခၚသည္။

အတြင္းဧည့္သည္ ေ၀ဒနာ(၃)ခု
၁။ ေသာမႏွႆ ေ၀ဒနာသည္ ၂။ ေဒါမနႆ ေ၀ဒနာသည္ ၃။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္	စိတ္မွာေပၚသည္။ စိတ္မွာေပၚသည္။ စိတ္မွာေပၚသည္။
အထက္ပါ ေ၀ဒနာမ်ားကို အတြင္းဧည့္သည္ (၆)ပါးခု ဟုေခၚသည္။

အိမ္သည္ ေ၀ဒနာ (၃)ခု

၁။ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရးမွ စ၍အရပ္ရပ္ အဆင္ေၿပေနေသာအခါ (၀င္ေလ-ထြက္ေလကို) ေသာမနႆ ေ၀ဒနာႏွင့္ ရွဴရႈိက္ေနသည္။
၂။ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရးမွ စ၍အရပ္ရပ္ အဆင္မေၿပေနေသာအခါ (၀င္ေလ-ထြက္ေလကို) ေဒါမနႆ ေ၀ဒနာႏွင့္ ရွဴရႈိက္ေနသည္။
၃။တစ္ခါတစ္ရံ(၀င္ေလ-ထြက္ေလကို) ေသာမနာႆလည္းမဟုတ္ ၊ ေဒါမနႆလည္း မဟုတ္၊ ဥေပကၡာေ၀ဒနာႏွင့္ အမွတ္မထင္ရွဴရိႈက္ေနသည္။
အထက္ပါေ၀ဒနာမ်ားကို အိမ္သည္ ဟုေခၚသည္။

ေ၀ဒနာႏုပႆနာ ရႈရာ၌ ေပၚသည္ အခ်ိန္၊ ေပၚသည့္ေနရာကို ေစာင့္၍ ရႈရမည္ၿဖစ္သည္။ ေ၀ဒနာသည္ ဒြါရ (၆)ေပါက္၌ အၿမဲၿဖစ္သည္။ မၿဖစ္သည့္အခါ မရွိ၊ ဖႆၿဖစ္တုိင္းေ၀ဒနာၿဖစ္သည္။ ေ၀ဒနာကို ရႈရာ၌ နာမွ က်င္မွ ေ၀ဒနာမဟုတ္ပါ၊ နာမႈ က်င္မႈ မခံသာသည့္ ေ၀ဒနာရွိသလို ၊ နာမႈ က်င္မႈ ေပ်ာက္ကင္းၿပီး ခံသာသည့္ ေ၀ဒနာလည္းရွိသည္။ ခံသာသည္လည္း မဟုတ္၊ မခံသာသည္လည္း မဟုတ္၊ အလယ္အလတ္ အမွတ္မဲ့ ခံစားမႈ ၀ဒနာမ်ိဳးလည္းရွိသည္။ စိတ္ႏွင့္ ေ၀ဒနာသည္ သဟဇာတ တရားၿဖစ္၍ စိတ္ၿဖစ္တိုင္း ေ၀ဒနာၿဖစ္သည္။

ေ၀ဒနာသည္ ေပၚလည္း ေပၚသည္၊ ပ်က္လည္း ပ်က္သည္၊ ေ၀ဒနာႏွင့္ငါ-မေရာေစႏွင့္ ၊ ေ၀ဒနာခြာ၍ အနိစၥ ၿမင္ေအာင္ၿကည့္ ၊ အနိစၥေတြ႕မွ လမ္းမွန္က်မည္။
(ဤကား အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွ်သာ ၿဖစ္သည္။)

စီးဆင္းေနေသာဒႆန

Don' t be afraid of enemies who attack you.
Be afraid of the friends who flatter you.
                  General Obregon's philosophy,Mexico


သင့္ကုိရန္ျပဳမယ့္ရန္သူကုိ မေၾကာက္ပါနဲ႕။
ဒါေပမယ့္
သင့္ကုိေျမာက္ပင့္လုံးေျပာဆုိေနတဲ့မိတ္ေဆြကုိ ေၾကာက္ပါ။


Jude not, that ye be not judged.
                  Abrahan lincoln


သင့္ကုိဘယ္သူမွအျပစ္မတင္ေစခ်င္ဘူးဆုိရင္
သင့္ကလည္း ဘယ္သူကုိမွ အျပစ္မတင္ပါနဲ႕...။
စုိင္းဥာဏ္လင္း(ပန္းဦးေတာင္)

ကုသုိလ္ပန္းကုံးသီကုံးပန္ဆင္(၉)

၁၀။ ဒ႑၀ဂၢ Chapter 10

Chapter 10

၁၂၉။ သေဗၺ တသႏၲိ ဒ႑ႆ၊ သေဗၺ ဘာယႏၲိ မစၥဳေနာ။
အတၱာနံ ဥပမံ ကတြာ၊ န ဟေနယ် န ဃာတေယ။

၁၂၉။ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ ဒဏ္မွ ထိတ္လန္႔ကုန္၏၊ အလံုးစံုေသာသတၱ၀ါတို႔သည္ ေသျခင္းမွ ေၾကာက္ကုန္၏၊ မိမိကိုယ္ကို ဥပမာျပဳ၍ သတၱ၀ါတို႔ကိုမသတ္ျဖတ္ မညႇဥ္းဆဲရာ။

129. All beings are afraid of punishment, so also all beings are afraid of death. Considering others as yourself, one should neither kill nor ill treat others.

၁၃၀။ သေဗၺ တသႏၲိ ဒ႑ႆ၊ သေဗၺသံ ဇီ၀ိတံ ပိယံ။
အတၱာနံ ဥပမံ ကတြာ၊ န ဟေနယ် န ဃာတေယ။

၁၃၀။ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ ဒဏ္မွထိတ္လန္႔ကုန္၏၊ အလံုးစံုေသာသတၱ၀ါတို႔သည္ မိမိတို႔၏ အသက္ ကိုခ်စ္၏၊ မိမိကိုယ္ကို ဥပမာျပဳ၍ သတၱ၀ါတို႔ကို မသတ္ျဖတ္္ မညႇဥ္းဆဲရာ။

130. All beings are afraid of punishment, all beings love life; considering others as yourself, one should neither kill nor ill treat others.

၁၃၁။ သုခကာမာနိ ဘူတာနိ၊ ေယာ ဒေ႑န ၀ိဟႎသတိ။
အတၱေနာ သုခေမသာေနာ၊ ေပစၥ ေသာ န လဘေတ သုခံ။

၁၃၂။ သုခကာမာနိ ဘူတာနိ၊ ေယာ ဒေ႑န န ဟႎသတိ။
အတၱေနာ သုခေမသာေနာ၊ ေပစၥ ေသာ လဘေတ သုခံ။

၁၃၁။ အၾကင္သူသည္ မိမိ၏ခ်မ္းသာကို႐ွာအံ့ဟု မိမိကဲ့သို႔ ခ်မ္းသာကိုအလို႐ွိကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို တုတ္ လွံ တံျဖင့္ ညႇဥ္းဆဲ၏၊ ထိုညႇဥ္းဆဲေသာသူသည္ တမလြန္ဘ၀၌ ခ်မ္းသာကိုမရႏုိင္။

၁၃၂။ အၾကင္သူသည္ မိမိ၏ခ်မ္းသာကို႐ွာအံ့ဟု မိမိကဲ့သို႔ ခ်မ္းသာကိုအလို႐ွိကုန္ေသာ သတၱ၀ါ တို႔ကို တုတ္လွံတံျဖင့္ မညႇဥ္းဆဲ၊ ထိုမညႇဥ္းဆဲေသာသူသည္ တမလြန္ဘ၀၌ ခ်မ္းသာကို ရႏုိင္၏။

131. One who, for the sake of happiness, hurts or kills other beings who also long for happiness, will not find happiness after death.

132. One who, for the sake of happiness, does not hurt or kill other beings, who also long for happiness, will find happiness after death.

၁၃၃။ မာေ၀ါစ ဖ႐ုသံ ကဥၥိ၊ ၀ုတၱာ ပဋိ၀ေဒယ်ဳ တံ။
ဒုကၡာ ဟိ သာရမၻကထာ၊ ပဋိဒ႑ာ ဖုေသယ်ဳ တံ။

၁၃၄။ သေစ ေနေရသိ အတၱာနံ၊ ကံေသာ ဥပဟေတာ ယထာ။
ဧသ ပေတၱာသိ နိဗၺာနံ၊ သာရေမၻာ ေတ န ၀ိဇၨတိ။

၁၃၃။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာစကားကို မဆိုလင့္၊ အဆိုခံရသူတို႔သည္ သင့္ကို ျပန္လွန္ ဆိုကုန္ရာ၏၊ ျခဳတ္ျခယ္ေသာ စကားသည္ ဆင္းရဲ၏အေၾကာင္းတည္း၊ သူတစ္ပါးကို ဒဏ္ျပဳက အတံု႔ အလွည့္ဒဏ္တို႔သည္ သင့္ထံသို႔ ေရာက္ကုန္ရာ၏။

၁၃၄။ အနားျပတ္ေသာ ေၾကးေခါင္းေလာင္းသည္ အသံမထြက္ ၿငိမ္သက္သကဲ့သို႔ မိမိကိုယ္ကို ၿငိမ္သက္ တည္ၾကည္ေအာင္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေနေသာသူသည္ နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ႏုိင္၏၊ ျခဳတ္ျခယ္မႈမ႐ွိ။

133. Never speak harsh words; for once spoken they will be said back to you. Angry words are painful, retaliation will get you.

134. If you can be silent like a broken gong that is silent, you can reach the peace of Nibbana; there is no agitation in you.

၁၃၅။ ယထာ ဒေ႑န ေဂါပါေလာ၊ ဂါေ၀ါ ပါေဇတိ ေဂါစရံ။
ဧ၀ံ ဇရာ စ မစၥဳ စ၊ အာယံု ပါေဇႏၲိ ပါဏိနံ။

၁၃၅။ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ႏွင္တံျဖင့္ ႏြားတုိ႔ကို စားက်က္သို႔ ေမာင္းႏွင္သကဲ့သို႔ ဤအတူ အိုျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ေသျခင္းသည္လည္းေကာင္း သတၱ၀ါတို႔၏ အသက္ကို ေမာင္းႏွင္ကုန္၏။

135. As a cowherd with his staff drives his cows to pasture, so do Old Age and Death drive the life of all beings.

၁၃၆။ အထ ပါပါနိ ကမၼာနိ၊ ကရံ ဗာေလာ န ဗုဇၩတိ။
ေသဟိ ကေမၼဟိ ဒုေမၼေဓာ၊ အဂၢိဍေၯုာ၀ တပၸတိ။

၁၃၆။ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံတို႔ကိုျပဳေသာ သူမိုက္သည္ ထိုျပဳေသာအခါ၌မသိ၊ ပညာမဲ့သူသည္ ထိုမိမိျပဳေသာ မေကာင္းမႈကံတုိ႔ေၾကာင့္ မီးေလာင္ေသာသူကဲ့သို႔ ပူပန္ရ၏။

136. The foolish one does not know when he commits his evil deeds; later the stupid man has to suffer and is consumed by his own deeds, as if burnt by fire.

၁၃၇။ ေယာ ဒေ႑န အဒေ႑သု၊ အပၸဒုေ႒သု ဒုႆတိ။
ဒသႏၷမညတရံ ဌာနံ၊ ခိပၸေမ၀ နိဂစၧတိ။

၁၃၈။ ေ၀ဒနံ ဖ႐ုသံ ဇာနႎ၊ သရီရႆ ၀ ေဘဒနံ။
ဂ႐ုကံ ၀ါပိ အာဗာဓံ၊ စိတၱေကၡပံ ၀ ပါပုေဏ။

၁၃၉။ ရာဇေတာ ၀ါ ဥပသဂၢံ၊ အဗၻကၡာနံ ၀ ဒါ႐ုဏံ။
ပရိကၡယံ ၀ ဉာတီနံ၊ ေဘာဂါနံ ၀ ပဘဂၤုရံ။

၁၄၀။ အထ ၀ါႆ အဂါရာနိ၊ အဂၢိ ဍဟတိ ပါ၀ေကာ။
ကာယႆ ေဘေဒါ ဒုပၸေညာ၊ နိရယံ ေသာပပဇၨတိ။

၁၃၇။ အၾကင္သူသည္ အျပစ္ဒဏ္ကင္းၾက၍ မျပစ္မွားထိုက္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္တို႔၌ တုတ္လွံတံ စသည္ျဖင့္ ျပစ္မွား၏၊ ထိုသူသည္ ဆင္းရဲေၾကာင္း ဒဏ္ဆယ္ပါးတုိ႔တြင္ တစ္ပါးပါးေသာ ဆင္းရဲျခင္းအေၾကာင္းသို႔ လ်င္ျမန္စြာပင္ ေရာက္ရ၏။

၁၃၈-၁၃၉။ ျပင္းထန္ေသာ ေ၀ဒနာသို႔လည္းေကာင္း၊ ဥစၥာဆံုး႐ႈံးျခင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ လက္ျပတ္ ေျချပတ္စေသာ ကိုယ္အဂၤါပ်က္စီးျခင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ႀကီးေလးေသာ ႏူနာစေသာ အနာစြဲ ကပ္ျခင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ႐ူးျခင္း စိတ္ပ်ံ႔လြင့္ျခင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ မင္းေဘးလည္းေကာင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္စြာေသာ အစြတ္စြဲခံရျခင္းသို႔ လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ဳိးတို႔၏ ပ်က္ျပားျခင္းသို႔ လည္းေကာင္း၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာတို႔၏ယိုယြင္းပ်က္စီးျခင္းသို႔ လည္းေကာင္းေရာက္၏။

၁၄၀။ ထို႔ျပင္ထိုျပစ္မွားသူ၏ အိမ္တို႔ကုိ ပကတိမီးသည္လည္းေကာင္း၊ ေလာင္မီးသည္လည္းေကာင္းေလာင္၏၊ ပညာမဲ့ေသာ ထိုသူသည္ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီးသည္မွေနာက္၌ ငရဲသို႔ ေရာက္ရ၏။

137. Any person who inflicts pain on those Ariyas who are pure and innocent will soon fall into one of these ten evils (chastisements):

138-139. fearful pains or sufferings; destitution, fracturing of the body (loss of limbs), grave illness (as leprosy), insanity, oppression by the ruler, severe accusations, destruction of kin (relatives):

140. destruction of possessions or lightening fire will burn his houses, and upon the dissolution of his body, the stupid man will fall to hell.

၁၄၁။ န နဂၢစရိယာ န ဇဋာ န ပကၤာ၊ နာနာသကာ ထ႑ိလသာယိကာ ၀ါ။
ရေဇာဇလႅံ ဥကၠဳဋိကပၸဓာနံ၊ ေသာေဓႏၲိ မစၥံ အ၀ိတိဏၰကခႍ။

၁၄၁။ အ၀တ္မ၀တ္ဘဲ က်င့္ျခင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဆံက်စ္အက်င့္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ႐ႊံ႔ညြန္ အလိမ္းလိမ္းကပ္၍ က်င့္ျခင္းတုိ႔သည္လည္းေကာင္း၊ အစာျဖတ္၍ အငတ္ခံက်င့္ျခင္း တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေျမ၌အိပ္၍ ေနျခင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ျမဴမႈန္အလိမ္းလိမ္း တင္ေစလွ်က္ က်င့္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ က်င့္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း ၀ိစိကိစၧာမွ မလြတ္ေျမာက္ေသးေသာ သတၱ၀ါကို မစင္ၾကယ္ေစႏုိင္ကုန္။

141. Not nakedness, not matted hair, not dust, not fasting, or sleeping on the bare earth, not rubbing with dust, not squatting motionless can cleanse a mortal who has not overcome his doubts.

၁၄၂။ အလကၤေတာ ေစပိ သမံ စေရယ်၊ သေႏၲာ ဒေႏၲာ နိယေတာ ျဗဟၼစာရီ။
သေဗၺသု ဘူေတသု နိဓာယ ဒ႑ံ၊ ေသာ ျဗာဟၼေဏာ ေသာ သမေဏာ သ ဘိကၡဳ။

၁၄၂။ အၾကင္သူသည္ ကိေလသာျငိမ္း၏၊ ဣေႁႏၵကို ဆံုးမျပီးျဖစ္၏၊ မဂ္ေလးပါးျဖင့္ျမဲ၏၊ ျမတ္ေသာအက်င့္႐ွိ၏၊ အလံုးစံုေသာသတၱ၀ါတို႔၌ လက္နက္ကို ပယ္ခ်ထားသည္ျဖစ္၍ ေမတၱာျဖင့္ အညီအမွ်က်င့္၏၊ ထိုသူသည္အ၀တ္ တန္ဆာဆင္ေစကာမူ မေကာင္းမႈမွအပျပဳသူ ျဗာဟၼဏမည္၏၊ ကိေလသာျငိမ္းသူ သမဏမည္၏၊ ကိေလသာ ဖ်က္ဆီးျပီးသူ ဘိကၡဳမည္၏။

142. Though a man may wear fine clothing, if he lives peacefully after destroying mental defilements, is quiet, subdued and restrained and he does not hurt any living being, he is indeed a Brahmana (who has cast off evils), a samana (who has ceased defilements), and a Bhikkhu (who has destroyed passions).

၁၄၃။ ဟိရီနိေသေဓာ ပုရိေသာ၊ ေကာစိ ေလာကသၼိ ၀ိဇၨတိ။
ေယာ နိဒၵံ အပေဗာေဓတိ၊ အေႆာ ဘေျဒာ ကသာမိ၀။

၁၄၄။ အေႆာ ယထာ ဘေျဒာ ကသာနိ၀ိေ႒ာ၊ အာတာပိေနာ သံေ၀ဂိေနာ ဘ၀ါထ။
သဒၶါယ သီေလန စ ၀ီရိေယန စ၊ သမာဓိနာ ဓမၼ၀ိနိစၧေယန စ။
သမၸႏၷ၀ိဇၨာစရဏာ ပတိႆတာ၊ ဇဟိႆထ ဒုကၡမိဒံ အနပၸကံ။

၁၄၃။ ျမင္းေကာင္းသည္ ႀကိမ္လံုးကို ၾကဥ္ေ႐ွာင္သကဲ့သို႔ အၾကင္သူသည္ မိမိ၏အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းကို ႏိုးၾကားေစ၏၊ မိစၧာ၀ိ တက္ကို ႐ွက္ေၾကာက္ျခင္းျဖင့္တားျမစ္၏၊ ထိုပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးသည္ ေလာက၌ တစ္ေယာက္တစ္ေလသာ ႐ွိ၏။

၁၄၄။ ျမင္းေကာင္းသည္ ႀကိမ္လံုးကို ပုတ္ခတ္သည္႐ွိေသာ္ လံု႔လ႐ွိသကဲ့သို႔ သင္တို႔သည္ လည္း လံု႔လ႐ွိကုန္သည္ ထိပ္လန္႔ကုန္သည္ ျဖစ္ၾကကုန္ေလာ့၊ ယံုၾကည္ျခင္း သဒၶါႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ သီလႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ၀ီရိယႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ တည္ၾကည္ျခင္း သမာဓိႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ တရားမွန္မမွန္ ဆံုးျဖတ္ေၾကာင္းဉာဏ္ႏွင့္လည္းေကာင္း ျပည့္စံုၾကလွ်က္ အသိ ၀ိဇၨာ အက်င့္စရဏႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္သည္ျဖစ္၍ ထင္ေသာသတိ႐ွိၾကပါလွ်င္ အတိုင္းမသိ အလြန္႐ွည္လ်ားေသာ သံသရာဆင္းရဲကို စြန္႔လႊတ္ႏုိင္ကုန္လတၱံ႕။

143. As a good horse avoids the touch of the whip, a noble man who, being wakeful from his sleep, restrained by modesty, seems to be rare in the world, avoids all fetters by shame.

144. Like a good horse struck by a whip, be ardent and deeply moved. By faith, by virtue and energy, by deep contemplation and vision, expert knowledge and by right action, you shall leave behind this mass of misery and seemingly endless grief (samsara).

၁၄၅။ ဥဒကံ ဟိ နယႏၲိ ေနတၱိကာ၊ ဥသုကာရာ နမယႏၲိ ေတဇနံ။
ဒါ႐ံု နမယႏၲိ တစၧကာ၊ အတၱာနံ ဒမယႏၲိ သုဗၺတာ။

၁၄၅။ ေျမာင္းတူးေရယူသမားတို႔သည္ အလို႐ွိရာသို႔ ေရကိုေဆာင္ယူကုန္၏၊ ေလးသမားတို႔သည္ ျမားကိုေျဖာင့္ကုန္၏၊ သစ္ေ႐ြသမားတုိ႔သည္ သစ္ကိုလိုတိုင္းရေအာင္ ေ႐ြကုန္၏၊ ေကာင္းေသာအက်င့္႐ွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမကုန္၏။

145. Those who make channels for water guide the water where they want, fletchers bend the arrow straight, carpenters straighten wood, and the men with virtue tame themselves.

ဒုကၡရဲ႕ေျဖရာ အေမ

 အေမရွိတယ္
ဒုကၡရဲ႕အနက္ရႈိင္းဆုံးအပုိင္းမွာ
အေမရွိတယ္...။


ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္
အေမ့ကုိလြမ္းဖူးတယ္ဆုိရင္
ဒုကၡနဲ႕အဆုိးေလာကဓံ
ရင္ဆုိင္ရတုိင္း 
ေမေမ့မ်က္ႏွာ လြမ္းရလြန္းလုိ႕
ၾကဳံဖူးလုိ႕ျဖစ္မယ္
ဒါေပမယ့္
ဒုကၡစစ္မွအလြမ္းစစ္မွာပါ
မလြမ္းတတ္ဘူးဆုိရင္ေတာ့
ဒုကၡမစစ္ေသးတာေသခ်ာတယ္...။


က်ေနာ္အတြက္ေတာ့
ဒုကၡနဲ႕တခါၾကဳံရတုိင္း
ေမေမ့မ်က္ႏွာ တခါျမင္ရလြန္းလုိ႕
ေသခ်ာတယ္
ဒုကၡရဲ႕အနက္ရႈိင္းအပုိင္းမွာ
အေမရွိတယ္....။

ကုသုိလ္ပန္းကုံးသီကုံးပန္ဆင္(၈)

၉။ ပါပ၀ဂၢ Chapter 09

၁၁၆။ အဘိတၳေရထ ကလ်ာေဏ၊ ပါပါ စိတၱံ နိ၀ါရေယ။
ဒႏၶံ ဟိ ကေရာေတာ ပုညံ၊ ပါပသၼႎ ရမတီ မေနာ။

၁၁၆။ မေကာင္းမႈ၌စိတ္သည္ ေမြ႔ေလ်ာ္တတ္၍ ေကာင္းမႈျပဳေသာအခါ ႏုံ႔ေႏွးတတ္ရကား မေကာင္းမႈမွ စိတ္ကိုတားျမစ္၍ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတုိ႔ကို လ်င္ျမန္ေဆာစြာ ျပဳလုပ္ရာ၏။

116. Quicken to do good, keep the mind away from evil. The mind of one who is slow in doing well finds pleasure in evil.

၁၁၇။ ပါပေဥၥ ပုရိေသာ ကယိရာ၊ န နံ ကယိရာ ပုနပၸဳနံ။
န တမွိ ဆႏၵံ ကယိရာထ၊ ဒုေကၡာ ပါပႆ ဥစၥေယာ။

၁၁၇။ ပုဂိၢဳလ္သည္ မေကာင္းမႈ ျပဳမိေစကာမႉ ထိုမေကာင္းမႈကို ထပ္ကာထပ္ကာ မျပဳမိေစရာ၊ ထိုမေကာင္းမႈ၌ စိတ္အလုိဆႏၵကိုမျပဳရာ၊ မေကာင္းမႈကိုပြားေစျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏ အေၾကာင္းတည္း။

117. If a person does something wrong, let him not do it again and again. Let him not find the pleasure in his sin. A suffering is the accumulation of wrongdoings.

၁၁၈။ ပုညေဥၥ ပုရိေသာ ကယိရာ၊ ကယိရာ နံ ပုနပၸဳနံ။
တမွိ ဆႏၵံ ကယိရာထ၊ သုေခါ ပုညႆ ဥစၥေယာ။

၁၁၈။ ပုဂိၢဳလ္သည္ ေကာင္းမႈကိုျပဳျပီးေသာ္လည္း ထိုေကာင္းမႈကို ထပ္ကာထပ္ကာျပဳရာ၏၊ ထိုေကာင္းမႈ၌ စိတ္အလိုဆႏၵကို ျပဳရာ၏၊ ေကာင္းမႈကုိ ပြားေစျခင္းသည္ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းတည္း။

118. If a person does something good, let him do it again and again. Let him rejoice therein; prosperity is the accumulation of good deeds.

၁၁၉။ ပါေပါပိ ပႆတိ ဘျဒံ၊ ယာ၀ ပါပံ န ပစၥတိ။
ယဒါ စ ပစၥတိ ပါပံ၊ အထ ပါေပါ ပါပါနိ ပႆတိ။

၁၂၀။ ဘေျဒာပိ ပႆတိ ပါပံ၊ ယာ၀ ဘျဒံ န ပစၥတိ။
ယဒါ စ ပစၥတိ ဘျဒံံ၊ အထ ဘေျဒာ ဘျဒာနိ ပႆတိ။

၁၁၉။ မေကာင္းမႈျပဳေသာသူပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မေကာင္းမႈ အက်ဳိးမေပးေသးသေ႐ြ႔ ကာလပတ္လံုး ေကာင္းျမတ္ေသာအာ႐ုံကို ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ေသး၏၊ မေကာင္းမႈအက်ဳိးေပးေသာ အခါ၌မူကား မေကာင္းမႈျပဳသူသည္ မေကာင္းက်ဳိးတို႔ကိုသာ ေတြ႔ျမင္ရေတာ့၏။

၁၂၀။ ေကာင္းမႈျပဳေသာသူပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္းမႈအက်ဳိး မေပးေသးသေ႐ြ႔ ကာလပတ္လံုး မေကာင္းေသာအာ႐ံုကို ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ေသး၏၊ ေကာင္းမႈအက်ဳိးေပးေသာ အခါ၌မူကား ေကာင္းမႈျပဳသူသည္ ေကာင္းက်ဳိးတို႔ကုိသာ ေတြ႔ျမင္ရေလေတာ့၏။

119. Even an evil-doer sees delight as long as his evil deed has not ripened; but when his evil deed has ripened, then does the evil-doer see evil.

120. A man may find pain in doing good as long as his good deed has not given fruit; but when the fruit of good comes then that man finds good indeed.

၁၂၁။ မာ၀မေညထ ပါပႆ၊ န မႏၵံ အာဂမိႆတိ။
ဥဒဗိႏၵဳနိပါေတန၊ ဥဒကုေမၻာပိ ပူရတိ။
ဗာေလာ ပူရတိ ပါပႆ၊ ေထာကံ ေထာကမၸိ အာစိနံ။

၁၂၁။ အနည္းငယ္ေသာ မေကာင္းမႈသည္ ငါ့အားအက်ဳိးေရာက္လိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု မေကာင္းမႈ ကို မထီမဲ့ျမင္ မေအာင့္ေမ့ရာ၊ မိုးေရေပါက္သည္ က်ဖန္မ်ားလတ္ေသာ္ ေရအိုးသည္ ျပည့္သကဲ့သို႔ သူမိုက္သည္ အနည္းငယ္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ မေကာင္းမႈကို ျပဳဆည္းပူးဖန္မ်ားေသာ္ မေကာင္းမႈျဖင့္ ျပည့္၏။

121. Though it is a sin of little worth, do not think it will not affect you. Dripping water will in time fill a water pot drop by drop; a foolish man is filled with evil, even if one accumulates it little by little.

၁၂၂။ မာ၀မေညထ ပုညႆ၊ န မႏၵံ အာဂမိႆတိ။
ဥဒဗိႏၵဳနိပါေတန၊ ဥဒကုေမၻာပိ ပူရတိ။
ဓီေရာ ပူရတိ ပုညႆ၊ ေထာကံ ေထာကမၸိ အာစိနံ။

၁၂၂။ အနည္းငယ္ေသာေကာင္းမႈသည္ ငါ့အားအက်ဳိးေရာက္လိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု ေကာင္းမႈကို မထီမဲ့ျမင္ မေအာင့္ေမ့ရာ၊ မိုးေရေပါက္သည္ က်ဖန္မ်ားလတ္ေသာ္ ေရအိုးသည္ ျပည့္သကဲ့သို႔ ပညာ႐ွိသည္ အနည္းငယ္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ေကာင္းမႈကို ျပဳဆည္းပူးဖန္မ်ားလတ္ေသာ္ ေကာင္းမႈျဖင့္ ျပည့္၏။

122. Though it is a deed of little worth, do not think it will not affect you. Dripping water will in time fill a water pot drop by drop; the one who is wise is filled with good, even if one accumulates it little by little.

၁၂၃။ ၀ါဏိေဇာ၀ ဘယံ မဂၢံ၊ အပၸသေတၳာ မဟဒၶေနာ။
၀ိသံ ဇီ၀ိတုကာေမာ၀၊ ပါပါနိ ပရိ၀ဇၨေယ။

၁၂၃။ အေဖာ္နည္းေသာ မ်ားေသာဥစၥာ႐ွိေသာကုန္သည္ၾကီးသည္ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားေသာ ခရီးကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ အသက္႐ွင္လိုေသာသူသည္ လတ္တေလာ ေသေစတတ္ေသာအဆိပ္ကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ပညာ႐ွိသည္ မေကာင္းမႈကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္ရာ၏။

123. Just as a wealthy merchant with many goods but with few companions avoids a dangerous road, and just as someone who loves his life avoids poison, a wise man should avoid all evils.

၁၂၄။ ပါဏိမွိ ေစ ၀ေဏာ နာႆ၊ ဟေရယ် ပါဏိနာ ၀ိသံ။
နာဗၺဏံ ၀ိသမေႏြတိ၊ နတၳိ ပါပံ အကုဗၺေတာ။

၁၂၄။ လက္၌အနာမ႐ွိလွ်င္ လက္ျဖင့္အဆိပ္ကို ကိုင္ေဆာင္ႏုိင္၏၊ အဆိပ္သည္ အနာမ႐ွိေသာ လက္သို႔ အစဥ္ မလိုက္၊ ေစတနာမ႐ွိဘဲ ျပဳေသာသူအား မေကာင္းမႈကံမည္သည္ မ႐ွိ။

124. If one who has no wound in his hand may touch poison by hand, his hand cannot be hurt by the poison, since poison hurts where there is no wound, the man who has no evil cannot be hurt by evil.

၁၂၅။ ေယာ အပၸဒု႒ႆ နရႆ ဒုႆတိ၊ သုဒၶႆ ေပါသႆ အနဂၤဏႆ။
တေမ၀ ဗာလံ ပေစၥတိ ပါပံ၊ သုခုေမာ ရေဇာ ပဋိ၀ါတံ၀ ခိေတၱာ။

၁၂၅။ အၾကင္သူမိုက္သည္ မျပစ္မွားထိုက္ေသာ စင္ၾကယ္၍ ကိေလသာကင္းေသာ ရဟႏၲာ ပုဂၢဳိလ္အား ျပစ္မွား၏၊ ေလညာသို႔ပစ္လႊင့္အပ္ေသာ သိမ္ေမြ႔ေသာျမဴမႈန္သည္ ထိုပစ္လႊင္႔သူသို႔သာ ျပန္က်သကဲ့သို႔ မေကာင္းမႈသည္ ထိုသူမိုက္သို႔သာ ေ႐ွး႐ႈျပန္က်လာ၏။

125. If any foolish person who offends an innocent Ariya, the ill of that evil returns to this fool, like the dust thrown against the wind.

၁၂၆။ ဂဗၻေမေက ဥပၸဇၨႏၲိ၊ နိရယံ ပါပကမၼိေနာ။
သဂၢံ သုဂတိေနာ ယႏၲိ၊ ပရိနိဗၺႏၲိ အနာသ၀ါ။

၁၂၆။ အခ်ဳိ႕ေသာ သူတို႔သည္ ဤလူ႔ျပည္၌ အမိ၀မ္း၀ယ္ ပဋိသေႏၶေနရကုန္၏၊ မေကာင္းမႈ ျပဳသူတို႔သည္ ငရဲ၌ ျဖစ္ရကုန္၏၊ ေကာင္းေသာပညာ႐ွိတို႔သည္ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရကုန္၏၊ အာသေ၀ါကင္းေသာ ရဟႏၲာ ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္ ပရိနိဗၺာန္စံရကုန္၏။

126. Some are born in a womb on earth, people who do evil are reborn in hell; those of good course go to heaven, people who are pure attain Nibbana.

၁၂၇။ န အႏၲလိေကၡ န သမုဒၵမေဇၩ၊ န ပဗၺတာနံ ၀ိ၀ရံ ပ၀ိႆ။
န ၀ိဇၨတီ ေသာ ဇဂတိပၸေဒေသာ၊ ယတၳ႒ိေတာ မုေစၥယ် ပါပကမၼာ။

၁၂၇။ မေကာင္းမႈျပဳသူသည္ ေကာင္းကင္၌ တည္ေနေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သမုဒၵရာအလယ္၌ တည္ေနေသာ္ လည္းေကာင္း ေတာင္ေခါင္းသို႔၀င္၍ တည္ေနေသာ္လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈမွ မလြတ္ရာ၊ အၾကင္အရပ္၌ တည္ေနေသာ္ မေကာင္းမႈမွ လြတ္ရာ၏၊ ထိုအရပ္မ်ဳိးကား မရွိႏုိင္ သည္သာတည္း။

127. There is no spot in the world for an evil doer; not in the sky, or in the ocean depths, or in a mountain-cave, where one can escape from evil deeds.

၁၂၈။ န အႏၲလိေကၡ န သမုဒၵမေဇၩ၊ န ပဗၺတာနံ ၀ိ၀ရံ ပ၀ိႆ။
န ၀ိဇၨတီ ေသာ ဇဂတိပၸေဒေသာ၊ ယတၳ႒ိတံ နပၸသေဟယ် မစၥဳ။

၁၂၈။ မေကာင္းမႈျပဳသူသည္ ေကာင္းကင္၌ တည္ေနေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သမုဒၵရာအလယ္၌ တည္ေနေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ေတာင္ေခါင္းသို႔၀င္၍ တည္ေနေသာ္လည္းေကာင္း ေသမင္းမွမလြတ္ရာ၊ အၾကင္အရပ္၌ တည္ေနေသာ္ ေသမင္းမွမညႇဥ္းဆဲႏုိင္ရာ၊ ထိုအရပ္မ်ဳိးကား မ႐ွိႏုိင္သည္သာတည္း။

128. There is no place in the world for an evil doer; not in the sky, or in the ocean depths, or in a mountain-cave, where one can be free from the power of death.